Handelingen 27:27-44
Het lijkt een beetje op samen uit samen thuis. Als de bemanning er met de sloep vandoor wil, na een doorzichtige smoes, krijgt Paulus door dat zo’n bemanning heel wat waard wordt als je het hele schip met iedereen aan boord veilig naar de vaste wal wil loodsen. Het is de insteek die Paulus steeds in dit verhaal kiest. Veiligheid voor allen en tot het uiterste zorgen dat alle anderen ook veilig zijn. Een mentaliteit die niet past bij een samenleving waarin het ieder voor zich is maar een mentaliteit waarin wij ons ook wel eens meer moeten oefenen. Veel ongevallen komen immers omdat er iemand is die het eigen belang groter vindt dan het belang van alle mensen, of van anderen.
Dat de bemanning het zat is is niet zo heel vreemd. Het is al de veertiende nacht dat men op zee ronddrijft en er is niet direct uitzicht dat de storm zal gaan liggen of dat men gered zal worden. Door alle drukte om behouden te blijven heeft ook niemand nog de gelegenheid genomen of gekregen om te eten. Het is weer Paulus die aan het welzijn van bemanning, soldaten en passagiers denkt en hen de raad geeft eerst maar eens wat te eten. Als dat gebeurd is komt er ruimte om te denken aan een ontsnapping uit de benarde situatie. Maaltijd houden en daardoor een gemeenschap vormen is overigens iets Christelijks. Voor de Joden was de benarde situatie op zee een vorm van direct doodgaan. Het leek wel op het verhaal van Jona.De zee was in het Joodse geloof het symbool voor de dood. Als Paulus nu hier maaltijd laat houden herinnert hij ook aan de dood, maar vooral, aan de opstanding van Jezus van Nazareth. Op de maaltijd volgt het leven.
Waarom er nu precies 276 mensen aanwezig zijn op het schip is niet meer duidelijk. Het getal is in de wiskunde een zogenaamd driehoeksgetal, 1+2+3+4+…….+23=276 mooi gevonden maar voor ons zonder nut. Nu was er bij de Romeinen een geloof dat zich baseerde op getallen. Wij kennen de profeet er van nog uit de stelling van Pythagoras. Maar ons ontgaat wat hier nu de betekenis van is. Wellicht dat Lucas een groep Romeinen voor ogen had die er nogal waarde aan hechtte en die uit het getal alleen al de wonderbare redding kon zien. Maar het zijn mensen die uiteindelijk de redding bereiken. Door samen te eten, door samen gebruik te maken van wat er aanwezig is, door soldaten niet bang te laten zijn voor ontsnappingen, door te zwemmen of te varen op planken komt uiteindelijk iedereen levend aan wal.
Ons wordt wel eens voorgehouden dat we gered moeten worden door Jezus van Nazareth. Gered van de zonde wordt er dan bedoeld. Veel mensen vragen zich terecht af wat er eigenlijk wordt bedoeld met die oproep. Zondig voelt men zich niet en zo bedreigd dat men ergens van gered zou moeten worden ook niet. Terecht dat schouders worden opgehaald en wenkbrouwen worden opgetrokken als het gaat om de redding door Jezus van Nazareth. Maar dat je samen meer problemen kunt oplossen dan alleen herkent men in het algemeen wel. En dat als je samen maaltijd houdt er meer vrede en samenwerking ontstaat dan wanneer ieder voor zich blijft voortgaan is ook duidelijk. Voor Christenen is het nu zo dat Jezus van Nazareth ons dat samen heeft voorgedaan, hij bleef zorgen voor de zijnen zelfs toen hij aan het kruis hing en de laatste maaltijd samen moest herhaald worden te zijner gedachtenis. Het verhaal over Paulus laat het ons hier concreet zien. Zoals hij Jezus van Nazareth volgde bracht iedereen het er leven af. Zo mogen wij aan onze samenleving werken, met de nadruk op samen want dan wordt het een betere samenleving, ook vandaag weer.