Lucas 18:18-30
Er wordt door veel mensen nogal eens aangehikt tegen de radicaliteit van het Evangelie. Het is alles of niks wat Jezus van Nazareth van gelovigen in het Koningkrijk van God vraagt. Een tussenweg is er niet, een beetje van je bezit verkopen en dat aan de armen geven is er niet bij, alles of niks. Geen wonder dat de rijke man zeer bedroefd was. Sommige predikers en uitleggers proberen de radicaliteit weg te poetsen door er de nadruk op te leggen dat gevraagd wordt om Jezus van Nazareth onvoorwaardelijk te volgen. Nu staat dat er niet. Gevraagd wordt naar wat te doen om het eeuwige leven te kunnen krijgen en het antwoord is dat je dan de wetten van Mozes moet onderhouden. Als voorbeeld krijg je dan de eerste vijf geboden te horen zoals ze in de Griekse vertaling van de Hebreeuwse Bijbel waren opgeschreven. Geboden die de sociale en economische positie van mensen moesten beschermen en die je niet moet laten vergeten dat je van slaven afstamt. Nu is rijkdom is de samenleving waarin Jezus van Nazareth verkeert al aardig verdacht. Onder de Romeinse bezetting kon je alleen nog rijk worden door of te heulen met de vijand of je eigen volk te bestelen door rente op leningen te vragen of veel te hoge prijzen voor voedsel dat je had verbouwd. Wil je daarom meedoen met een samenleving waarin recht wordt gedaan aan mensen, waarin gezorgd wordt voor de armen dan zul je dus de rijkdom die je gestolen hebt van de armen terug moeten geven zodat je niet boven de anderen uitsteekt maar samen met de zwaksten, de armsten een nieuwe samenleving kunt opbouwen. Omdat je zelf toch ook wat zult moeten overhouden om van te leven lijkt het er op dat al te ver doorgevoerde radicaliteit van het Evangelie altijd tot uitsluiting van het Koninkrijk zal moeten leiden. Zo is het dus niet. Duidelijk wordt dat deelname aan het Koninkrijk van God een geschenk is dat je mag aanvaarden. Als je werkelijk wilt leven in een wereld waar alle tranen gedroogd zijn en geen dood meer is dan mag je daar vandaag nog mee beginnen. Dan zal de God van Israël die samenleving ook geven. Petrus en de apostelen waren er al mee begonnen. Ze hadden hun werk, hun huis en haard, opgegeven om mee te trekken met Jezus van Nazareth. Zij zijn al begonnen met dat nieuwe Koninkrijk. Niet dat de dood er niet meer zal zijn, als eerste zal Jezus van Nazareth ter dood worden gebracht. Maar hij liet zien dat de dood niet langer het einde is van de komst van de nieuwe wereld, eerder het begin. Zo mogen wij ook leven, samen met anderen, delend van wat we hebben, de hongerigen voeden, de bedroefden troosten en vrede brengend. Dat mogen we elke dag opnieuw doen. Ook vandaag weer.