Matteüs 15:12-20
Vandaag herdenken we het einde van de Tweede Wereldoorlog. Nederland en haar vroegere kolonieën zijn al weer meer dan 60 jaar vrij van vreemde bezetting. Die kolonieën moesten daar soms nog een paar jaar voor door vechten, tegen de Nederlanders ook. Direct na de Tweede Wereldoorlog riepen de Indonesiërs weliswaar de onafhankelijkheid uit maar Nederlanders dachten dat de inlanders daar het bestuur niet zouden aankunnen. Vierhonderd jaar hadden wij uitgemaakt wat goed voor hen was. Het zal duidelijk zijn dat ze in ruim 60 jaar de schade nog niet geheel hebben ingehaald. Voor Suriname geld dat overigens ook. En we vergeten maar al te gemakkelijk dat Surinamers hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid, hier in Europa en in de Oost. De bevrijdingsdag in augustus trekt overigens van Nederlanders altijd al maar weinig aandacht. Als de een zich beter acht dat de ander dan krijg je dat. De andere bezette gebieden waren immers koloniëen, wingewesten, en ze waren nog niet eens zo dankbaar voor hun bevrijding dat wij onze winsten er weer vandaan mochten halen. Dat staan op die winsten kan dat soms heel veel mensenlevens kosten. Juist omdat de machtigen en rijken machtig wilden blijven en nog rijker wilden worden werden sprookjes over wanorde verspreid en Nederlandse jongens in Indonesië, en Indonesiërs tegen Nederlanders, de dood ingejaagd. Een dag om te blijven gedenken, al was het alleen maar omdat we nog steeds soldaten er op uit sturen om te vechten voor de vrede. Dat hoeft niet verkeerd te zijn, soms kan het niet anders, maar het vergt goede beslissingen ontdaan van propaganda. Het instituut van een Veiligheidsraad, waar unanieme beslissingen genomen moeten worden, is tot nu toe een goede garantie gebleken tegen verkeerde oorlogen. Alleen trekken we ons niet altijd evenveel van de garantie aan. Propaganda wordt in het bovenstaande Bijbelstukje als het meest onrein beschreven. Dat wat uit de mond komt is verkeerd, niet wat er in gaat. Jezus had nog steeds discussies met de leiders van tempel over het houden van de wet. Als het maar netjes en keurig gaat, niet of het uit liefde voor mensen gedaan wordt, telt dan. De keurige pakken en gestreken overhemden bepalen ook in onze tijd nog de besluiten die verdedigd worden met deftige zinnen vol zoetklinkende woorden die de werkelijkheid voor iedereen weten te verbergen. Geen van de bestuurders uit Rusland, Europa, Georgië of Amerika heeft het over een oliepijpleiding. Alleen mensen die er nauwkeurig naar kijken en zich afvragen waarom die drukte en dat geweld zien die oliepijpleiding lopen. Er is in al die eeuwen nog niet zo erg veel verandert en dat maakt het voor ons gemakkelijker om er door heen te kijken, gewoon vergelijken met wat er geschreven staat. Er zullen vandaag ook weer veel mooie woorden gesproken worden over de strijd in Indië, maar hoeveel daarvan zijn gevormd door boze gedachten?
