Lucas 1:26-38
Twee kinderen zijn er dus te verwachten. Het kind Johannes van het oudere priesterechtpaar Zacharias en Elisabeth en het kind Jozua, of Jezus, van het verloofde stel Maria en Jozef. En Maria en Jozef zijn twee koningskinderen, afstammelingen van Koning David. Twee kinderen van wie kan worden aangenomen, zo is het immers beloofd volgens het verhaal, dat ze bevrijding zullen brengen aan de onderdrukten. De een zal de bevrijding aankondigen en uitroepen en de ander zal koning van de bevrijding worden. Je zou bijna vergeten dat Lucas dat verhaal begint te vertellen aan een edele Romein, vertegenwoordiger van de bezettende macht en nog eens heeft benadrukt dat de Romeinse vazal Herodes de baas is. Aan het begin van zijn Evangelie staat duidelijk dat God de baas is door de liefde die mensen voor elkaar hebben en de trouw aan het oude verhaal van Israel. Voorlopig houden ze nog hun mond er over, Elisabeth heeft zich verborgen en Zacharias is met stomheid geslagen. Maria is eigenlijk de eerste die mee gaat doen in het verhaal door zich uit te spreken voor het dienen van de Heer. Wie zich verdiept heeft in de Bijbel weet dat dat betekent je naaste lief hebben als jezelf. Oog hebben voor de armen, voor de verdrukten. Maar kun je een kind baren als daad van verzet? Kun je zwanger worden als demonstratie tegen de heersende machten? Lucas vraagt ons in dit verhaal heel veel inlevingsvermogen. De mannen die in de wereld en in de geschiedenis de leiding hebben blijven in dit verhaal buiten beschouwing, ze komen er niet in voor. Ja ze mogen postbode spelen zoals Gabriel deed, boodschappen voor God rondbrengen. Maar het verhaal gaat over Elisabeth en Maria. Elisabeth was onvruchtbaar zei men, en Maria was te jong. toch heeft hun zwangerschap kennelijk een geweldige betekenis. Wij weten hoe belangrijk, wij lezen er vandaag over zelfs op het moderne internet. Maar de beide vrouwen wisten van niks. Ze hadden alleen een oude belofte dat midden in de zwartste bezetting een meisje een kind zou krijgen als teken van bevrijding, en dat Sarah op hoge leeftijd vruchtbaar werd om een groot volk te kunnen stichten. Dat vertrouwen van die vrouwen moet ons doen geloven dat die samenleving van Recht en Vrede gebaseerd op liefde voor alle mensen ook echt kan. Als wij er aan willen beginnen zoals Maria er aan wilde beginnen. Vandaag nog.
?