Maar God vergeet de armen niet

Psalm 9:12-21

De dichter barst in dit tweede deel van de Psalm in zingen uit. Ja zelfs in het maken van muziek. Daar moeten instrumenten bij te pas zijn gekomen. Dit is zelfs een psalm die niet alleen het bekende Sela kent op de plaatsen waar een rust moet worden genomen maar zelfs het Higgajon, een waarschijnlijk muzikale term die wijst op een muzikaal intermezzo. Het zijn dan ook juichende stellingen die worden verkondigd. Door zijn hand komt de goddeloze ten val, God vergeet de armen niet, voor de zwakken is niet alle hoop verloren. Het moet de goddeloze volken ingepeperd worden dat ze mensen zijn. En mensen horen van mensen te houden. Juist in deze dagen klemt het des te meer dat we de mensen voorop zetten in ons denken en handelen. Natuurlijk, de zorg voor het klimaat en de grondstoffen op de wereld is ook voor mensen van belang. Het zijn de armsten die het eerst het slachtoffer worden van de klimaatsveranderingen. Maar het zijn ook de armsten die dreigen de eerste slachtoffers te worden van de oplossingen. De productie van biobrandstof in de wereld stijgt. Daarvoor worden niet alleen kostbare bossen gekapt en de mogelijkheden tot verwerking van CO2 door bomen beperkt maar er worden ook kostbare landbouwgewassen gebruikt zoals mais, soja en granen zodat de voedselprijzen stijgen. De wereldvoedselorganisatie heeft al gewaarschuwd dat de voedselprijzen zo erg aan het stijgen zijn dat  binnenkort het geld op is om voedsel aan de armsten en hun kinderen te verschaffen. Dat kan een humanitaire ramp betekenen van ongekende omvang. Dan komen de massale tv uitzendingen weer aan bod om voor magere en uitgehongerde kinderen geld in te zamelen om hen te eten te kunnen geven. We zouden beter nu al om de mensen eerst denken en zorgen dat wij in onze rijke landen geen grondstoffen gebruiken die nodig zijn voor het voedsel voor de armsten in de wereld. We zouden beter haast maken met het afbreken van de onrechtvaardige tolmuren die de boeren in de armste landen in een oneerlijke concurentiepositie zetten met de boeren uit onze rijke landen.  De psalmist van psalm 9 roept op om de volken te berechten in aanwezigheid van de ene Heer. Laten we zeggen dat de maat van het heb Uw naaste lief als Uzelf gelegd moet worden naast het handelen van die volken. Tot die volken horen ook wij en wij zijn in staat de maat van de Wet van eerlijk delen langs ons eigen handelen te leggen. De vraag is of we aan de maat van God kunnen voldoen. We kunnen er in elk geval vandaag mee beginnen.

Plaats een reactie