Marcus 6:1-13
Â
Het heeft heel lang geduurd voordat Rudi Carell in Alkmaar werd geëerd. Pas toen hij stopte met grote shows op de Duitse Televisie kreeg hij in Alkmaar van de gemeente de penning van verdienste. Daarna heeft het overigens nog een aantal jaren geduurd voordat hij in Nederland ook een Koninklijke onderscheiding kreeg. Dat niet tegenstaande de verdiensten van Rudi Carell. Van begin af aan vroeg hij in Duitsland aandacht voor Nederland, voor de Nederlandse folklore als de Alkmaarse kaasmarkt, voor Nederlandse artiesten, maar ook voor de verhoudingen die door de Tweede Wereldoorlog zeer waren verstoord. In Alkmaar waren misschien te veel mensen die de kleine Rudi Kesselaar nog kenden. Dat jochie dat vooraan stond als er een brand of een ongeluk was. Dat grappen maakte aan de lopende band, zoon van een conferencier die bedrijfsfeesten en bruiloften opluisterde. Ook al was hij bijzonder hij was toch een stadgenoot van de Alkmaarders. Niet anders dus. Jezus van Nazareth maakte hetzelfde mee in Nazareth. Waar haalt hij toch al die wijsheid vandaan. Het is toch ook gewoon een zoon van een moeder, een broer van stadgenoten, broers en zusters die onder ons wonen. Jezus van Nazareth verbaasde zich over hun ongeloof. Als hij kon wat hij kon dan konden zij dat toch ook, zorgen dat mensen er weer bij gingen horen, eerlijk delen met elkaar, zorgen voor eerlijke handelsvoorwaarden. Dat goede nieuws bleef hij brengen, ook in de omgeving. Dat navolgen van Jezus van Nazareth zit dus niet zozeer in het ook gaan doen van wonderen, of het vertellen van mooie verhalen die de mensen nooit eerder hebben gehoord. Het is aandacht vragen voor de minsten langs de kant van de weg, de verschoppelingen van onze dagen. Aandacht vragen voor de vreemdelingen dus ook. Voor jongeren die tussen twee culturen moeten opgroeien en altijd de verkeerde keuzes zullen maken. of ze kiezen voor de traditionele Nederlandse cultuur en verloochenen daarmee hun ouders en hun afkomst, of ze kiezen voor de cultuur van hun ouders en horen er dan in Nederland niet meer bij, dan vormen ze zelfs een bedreiging volgens velen. Jezus van Nazareth zou met hen meegevoeld hebben. Hij begon iets nieuws dat al eeuwen bestond. In de verhalen die zijn bewaard over zijn optreden in de Synagoge, de kerk van zijn tijd, vertelt hij uit het boek van de profeet Jesaja. Die profeet had het visioen van leeuwen die samen leefden met lammeren, van een kind dat speelde in het hol van de slang. Visioenen die niet passen bij het dagelijks leven waar onderdrukking en geweld regeerden, maar waarvan Jezus van Nazareth zei toch met dat visioen te beginnen, vrede brengen en liefde voor mensen. Daar kunnen ook wij aan meedoen, vandaag weer en elke dag.
