1 Korintiërs 5:1-13
Een nieuwe gemeen als in Korinthe was ontstaan moest ook aan de buitenwereld duidelijk maken wie er wel en vooral ook wie er niet bij kon horen. Juist de nieuwe beweging van Christenen pretendeerde heel anders met elkaar om te gaan dan gebruikelijk was. Je respecteerde elkaar en je respecteerde ook je ouders. Dat was op zich niet zo heel nieuw, ook niet zo heel ongebruikelijk, maar nieuw was dat je elkaar daar ook op kon aanspreken en aan kon houden. In de boeken Leviticus en Deuteronomium, waar al die Joodse Wetten stonden opgeschreven, stond al dat je geen gemeenschap hoorde te hebben met je stiefmoeder, de vrouw van je vader. Overigens mocht dit eigenlijk ook niet van de Romeinse wetgeving, het erfrecht zou anders wel eens heel ingewikkeld kunnen worden. De Romeinen namen het echter met de moraal niet meer zo nauw. Men had omgang met wie men maar wilde. De nieuwe Christelijke gemeente probeerde daar een eind aan te maken. Mensen waren geen voorwerpen met wie je naar believen gemeenschap kon hebben om je eigen behoeften te bevredigen. Iemand, die openlijk overspel pleegde en nog wel op een manier die zeer uitdrukkelijk in heel verschillende wetten verboden was, die bracht schande over de nieuwe gemeente. Nu zal men Paulus tegengeworpen hebben dat niet iedereen zich zo gedroeg. Het ging maar om één lid van de gemeente. Paulus wijst er op dat juist één lid al het aanzien van de hele gemeente kan bederven. We kennen de voorgangers die niet van kinderen af kunnen blijven. In de Rooms Katholieke kerk zijn zulke voorgangers lang de hand boven het hoofd gehouden en werden ze van de ene parochie naar de andere overgeplaatst. Die houding heeft die kerk onnoemelijke schade toegebracht. Protestantse kerkeraden zijn over het algemeen niet zo tolerant. Die kunnen zich beroepen op deze passage uit de brief van Paulus. Betekent het nu dat mensen die ooit in de fout zijn gegaan buiten de kerk zullen moeten blijven? Integendeel, die nieuwe gemeente van Christenen is er om op een andere manier met elkaar om te gaan. Als je met je eigen leven anders wil omgaan ben je daar altijd welkom. Als je op wilt houden anderen te gebruiken om je eigen behoeften te bevredigen, hen voor je te laten werken, gemeenschap met ze te hebben zoals jij dat wilt, ze uit te buiten en van ze te profiteren, dan ben je welkom in de gemeente van Jezus van Nazareth. Duidelijk moet zijn dat mensen die niet op een andere manier willen leven maar zich voegen naar het leven voor jezelf zoals dat op veel plaatsen in de wereld heel gewoon is niet bij de gemeente van Jezus van Nazareth horen. Daarom zijn mensen die zich opwerpen als beschermers van de rijken en toch roepen dat ze christenen zijn ook zo verfoeilijk. Spreek ze rustig aan op hun verkeerde gedrag, Paulus geeft het goede voorbeeld.