Laat je niet in met waarzeggerij

Leviticus 19:19-28

De regels uit het contract tussen God en zijn volk zijn nauwkeurig toegesneden op de situatie waarin dat volk verkeerde. Er zijn dan ook geen regels die te moeilijk waren om na te komen. De meeste van de regels werden in de loop van de eeuwen dan ook niet meer letterlijk genomen maar naar de bedoeling. Uiteindelijk ontstond in het Joodse volk een uitleg van de Wet die vele malen meer uitspraken telden dan de oorspronkelijke wet. Voor ons Heidenen die bekeerd zijn, niet tot het Jodendom maar tot het Christendom, gaat het er om in die Wetten te ontdekken hoe het zit met het liefhebben van de naaste. En dan is de passage van vandaag weer bijna actueel. Het eerste vers is voor de Partij voor de Dieren. We gaan in onze samenleving zo onpersoonlijk om met de dieren die we eten, waarvan we de huid gebruiken om schoenen, kleding en gebruiksvoorwerpen te maken, dat een oproep om ons meer bewust te zijn van het leven dat voor ons beĆ«indigd wordt zeer op z’n plaats is. Dieren zijn geen speelgoed ter vermaak. Trouwens akkergewassen zijn er ook niet voor de sier, van een graanveld maak je geen siertuin. Beide regels om je bewust te maken van waar je mee bezig bent komen terug in het verbod om kleren te dragen die geweven zijn uit twee soorten garen. Maar dan! Sexueel contact tussen een man en een slavin van een ander. Keurige burgers zullen denken dat dat tegenwoordig niet meer voorkomt. We houden toch geen slaven en slavinnen meer? Nu slaven misschien in ons land niet maar er zijn wel degelijk slavinnen. In elk sexbedrijf, in elke buurt waar prostitutie bedreven wordt, komt slavernij voor. Gedwongen prostitutie, vrouwenhandel, mishandeling en dwang van vrouwen die als prostituee moeten werken. Elke schatting van de politie doet je weer schrikken, 60 tot 80 procent van de vrouwen die in ons land in de prostitutie werken doen dat niet vrijwillig maar onder dwang. Een zaak van de politie? Niet alleen. We lezen hier in de passage uit de Bijbel van vandaag dat het een zaak is van ons allen. Allereerst van de mannen die de prostituees bezoeken en die gevraagd worden elk signaal van gedwongen prostitutie serieus te nemen en door te geven aan de politie. Maar die mannen worden ook gemaand een offer te brengen in de Tempel en dat maakt dat alle gelovigen deelgenoot gemaakt worden van het feit dat er sex is bedreven met de slavin van een ander. Tijd dus om die slavin te bevrijden. Gemeenten moeten tegenwoordig vergunningen geven voor sexinrichtingen. Denk niet dat verbieden iets helpt want prostitutie bestond ook toen het verboden was. Maar de vergunningen maken het mogelijk zorgvuldig te controleren of vrouwen wel echt uit vrije wil in de industrie werken. Aan ons om ons eigen gemeentebestuur te vragen hoe serieus die controle is en of slavernij wordt voorkomen. Want anders werken we mee aan de instandhouding ervan, dat zouden de meesten van ons niet willen.

Plaats een reactie