Hebreeën 10:1-18
Terwijl in verreweg de meeste kerken de intocht van Jezus van Nazareth met palmpasen gevierd wordt lezen wij uit het tiende hoofdstuk van de brief aan de Hebreeën. Veel mensen zullen zich afvragen wat die twee gedeelten uit de Bijbel nu eigenlijk met elkaar te maken hebben. In het verhaal over de intocht van Jezus van Nazareth in Jeruzalem gaat het over een Koning van de vrede die op een ezel de stad binnen rijdt en over de volk dat hem toejuicht en als Koning huldigt. In dit gedeelte van de brief aan de Hebreeën gaat het over offers en priesters die aan het brengen van de offers een dagtaak hebben. Natuurlijk zal het offer van Jezus van Nazareth aan het kruis wel te maken hebben met het gedeelte dat we vandaag thuis lezen. Dat offer wordt hier ook genoemd. Maar het gaat verder. Palmpasen staat niet voor niets aan het begin van de Goede Week, de Week die zal uitlopen op de Kruisdood en daarna op de opstanding. Je hebt de neiging om het volk te verwijten dat ze op de eerste dag van de week Hosanna roepen en op Vrijdag kruisigt hem maar vraag je maar eens af hoe je zelf reageert als de regering die je vol hoop op een rechtvaardiger samenleving hebt gekozen die rechtvaardigheid niet tot stand weet te brengen. Wouter Bos krijgt niet voor niets bij elke bonus in de bankwereld een lading verwijten over zich heen. Nee die omslag kun je de mensen niet kwalijk nemen. Wat we van het verhaal van palmpasen moeten leren is dat het niet alleen gaat om het roepen van Hosanna. Jezus uitroepen tot Koning is niet verkeerd maar hij is een ander soort koning als die waaraan we gewend zijn. Daar gaat dit stuk uit de brief aan de Hebreeën over. Daar wordt de profeet Jeremia aangehaald die al had gezegd dat de Wet van heb je naaste lief als jezelf niet alleen moet worden overgelaten aan de Priesters in de Tempel of aan de autoriteiten, de regering, in het land, die Wet zal in ieder van ons in het verstand gebeiteld en in het hart gebrand moeten zijn. Pas als het volk niet alleen met palmtakken en gezang achter Jezus van Nazareth aanloopt maar, zoals hij zelf een zei, als een ieder zijn kruis achter hem opneemt dat pas breekt het Koninkrijk van Jezus van Nazareth ook werkelijk aan. Denk niet dat de kans op dat Koninkrijk met de kruisdood verkeken is. Het was leuk op Palmzondag, maar het is pas feest op Pasen. Dan blijkt de dood overwonnen te zijn, dan blijkt dat we door mogen gaan met de absolute liefde die Jezus van Nazareth ons voorleefde. Dan blijkt dat zijn Koningschap een Koninklijk Priesterschap was. Geen offers meer door Priesters die aan de lopende band dieren slachten, maar offers van ieder van ons in tijd en energie die we steken in de zorg voor de minsten op de aarde. Daar kunnen we mensen in mee krijgen, achter Jezus van Nazareth aan, dan mogen we best af en toe Hosanna roepen, uit vreugde voor elke lamme die is gaan lopen, elke blinde die is gaan zien en elke hongerige die gevoed werd.