Ester 2:19-23
19 Eens, toen er opnieuw jonge meisjes bij elkaar werden gebracht, deed Mordechai dienst in de Koningspoort. 20 Ester had nog steeds niet verteld uit welke familie of welk volk ze stamde, zoals Mordechai haar op het hart had gedrukt; ze gehoorzaamde Mordechai zoals voorheen, toen hij als pleegvader voor haar zorgde. 21 Toen Mordechai dus in de Koningspoort zat, gebeurde het dat twee eunuchen die de koning als lijfwacht dienden, Bigtan en Teres, uit verbittering een plan beraamden om koning Ahasveros om het leven te brengen. 22 Dit voornemen kwam Mordechai ter ore en hij bracht koningin Ester ervan op de hoogte, en Ester vertelde namens Mordechai alles aan de koning. 23 De zaak werd onderzocht en de beschuldiging bleek gegrond. De beide mannen werden aan een paal gehangen. En in aanwezigheid van de koning werd dit alles opgetekend in de kronieken. (NBV)
Tussen het feest dat uitliep op de verstoting van Koningin Wasti en de keuze van Ester tot koningin liggen volgens geleerden toch een aantal jaren en in de geschiedenisboeken kun je teruglezen dat die wrede koning Xerxes in die tijd een veldtocht tegen Griekenland heeft gehouden. Toen het verhaal over Ester werd geschreven was die informatie zo vanzelfsprekend dat het maar zou afleiden, maar voor ons maakt het ineens duidelijk waarom er tegen de koning werd samengespannen. Oorlog brengt immers maar onrust mee en verlies van geld om kostbare feesten te organiseren. Die Mordechai, de oom van Ester, hoorde het in de poort van de koning wordt er dan vertaald. Maar in de Joodse termen is de Poort ook de rechtbank, daar werd recht gesproken. De Poort van de Koning zou dan gemakkelijk de hoogste rechtbank kunnen zijn waar eigenlijk door de Koning recht zou moeten worden gesproken.
Maar een koning zelf geen tijd heeft om het recht om te buigen in de richting van zijn personeel maar eerlijke rechters aanstelt dan ligt een aanslag voor de hand. Per slot van rekening zien we dagelijks in landen met een dictatuur dat er met geweld afgedwongen wordt wat men met democratie en recht niet kan verkrijgen. Rijken en rijke landen hebben het daarbij nog gemakkelijker want die kunnen hun recht vaak gewoon kopen. En ook zonder te vechten lukt het machtige landen als Amerika en Rusland hun wil aan anderen op te leggen. In het verhaal van Ester was het maar goed dat ze zo’n ingang bij de koning had dat ze hem kon waarschuwen namens Mordechai, een aanwijzing dat Mordechai zelfs wellicht één van de rechters in de Koninklijke rechtbank was.
Wij weten dat dergelijke aanslagen problemen alleen maar erger maken. Of het nu gefrustreerde Moslims zijn die aanslagen plegen tegen het Westen, of legers die proberen ontevreden groepen neer te slaan, uiteindelijk ontstaan er spiralen van kwaad tot erger waar onschuldigen nog het meest slachtoffer van worden. Offers die niet in verhouding staan tot het doel van de aanslagen. Waarschuwen daartegen kan kennelijk niet hard genoeg. Toch horen we nog al te vaak dat er op geslagen moet worden om vrede en orde te krijgen in plaats van dat er geluisterd moet worden en recht gedaan aan gevoelens van onvrede die mensen kunnen hebben. Stem geven aan de ontrechten en stemlozen is dan de boodschap. Mordechai luisterde en zag het gevaar, Ester gehoorzaamde en waarschuwde. Nu is de vraag wat wij gaan doen.
