Ester 2:12-18
12 Een meisje was aan de beurt om de nacht met koning Ahasveros door te brengen wanneer na twaalf maanden haar schoonheidsbehandeling overeenkomstig de voorschriften voor de vrouwen voltooid was: zes maanden werd ze behandeld met mirreolie, zes maanden met balsem en andere schoonheidsmiddelen. 13 En telkens als er een meisje na deze voorbereiding naar de koning ging, werd haar uit het vrouwenverblijf alles wat ze wenste meegegeven naar het koninklijk paleis. 14 ‘s Avonds ging ze daar naar binnen, ‘s morgens keerde ze terug; ze kwam dan in een ander deel van het vrouwenverblijf, dat onder toezicht stond van Saäsgaz, de eunuch die de koning diende als bewaker van de bijvrouwen. Ze ging niet opnieuw naar de koning, tenzij hij haar begeerde en zij persoonlijk bij hem werd ontboden. 15 Toen het de beurt was van Ester-de dochter van Abichaïl, die een oom was van haar pleegvader Mordechai-verlangde zij niets anders mee te nemen dan wat haar werd aangeraden door Hegai, de eunuch die de koning als haremwachter diende. En allen die Ester zagen, keken vol bewondering naar haar. 16 Zo werd Ester bij koning Ahasveros gebracht, in het koninklijk paleis, in het zevende jaar van zijn regering, in de tiende maand, de maand tebet. 17 En de koning voelde voor Ester meer liefde dan voor alle andere vrouwen, meer dan alle andere meisjes verwierf zij zijn bewondering en genegenheid. Daarom deed hij haar de koninklijke hoofdband om en maakte haar koningin in de plaats van Wasti. 18 De koning richtte een groot feestmaal aan voor al zijn rijksgroten en hoge functionarissen, het Feestmaal van Ester. Ook kondigde hij voor alle provincies een rustdag af, en met een vrijgevigheid die men van een koning mag verwachten deelde hij geschenken uit. (NBV)
De Koninklijke loopbaan van Ester begint goed. Mocht Wasti nog op komen draven voor een dronken koning en zijn beschonken rijksgroten, voor Ester wordt speciaal een feestmaal bereid haar ter ere. Het ene feestmaal is dus het andere niet. Nauwkeurig wordt overigens opgetekend hoe het in de harem van zo’n koning toeging. Een verhaal dat haar sporen in zowel de Europese als de Arabische literatuur gekregen heeft. Je kunt de sprookjes uit 1001 nacht er zonder moeite aan vast plakken. In de Europese literatuur bestaat een toneelbewerking door de Franse toneelschrijver Racine. Speciaal geschreven ooit voor een meisjesschool in fraaie alexandrijnen, net zoals de Gijsbrecht van Vondel. Koning Ahasveros komt in dat stuk zijn troon niet af. Die koningstroon beheerst het toneel en daar draait alles om.
Zo wordt in de wereld de macht van mannen nog zeer vaak afgebeeld en met dat beeld worden meisjes maar al te gemakkelijk opgevoed, tot op de dag van vandaag. Doordat Racine alle rollen onbekommerd door meisjes liet spelen werd duidelijk wat een rare Heidense voorstelling dat mancentrisme eigenlijk is. Dat Wasti weigert om op te draven is niet meer dan natuurlijk. Dat Esther niets meeneemt dan dat wat een ervaren man haar aanraadt, is ook niet meer dan logisch. Dat ze koningin wordt ligt buiten haar macht, haar oom had haar naar het paleis gestuurd, de eunuch bewaakt haar, de koning kiest haar. Maar wie Ester is weet nog niemand. Denk dus niet dat vrouwen op hoge posities automatisch de gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen tot uitdrukking brengen.
De excuus Truus is niet alleen een term uit de vrouwenbeweging maar moet ons allemaal waarschuwen voor mannenmacht die zich weet te omringen met vrouwelijke schoonheid zonder naar de kwaliteiten van de mens te kijken. Het verhaal van Ester moet ons leren dat die mannenmacht niet past in het verhaal van de bevrijding van Israel. Het is een onderdrukking die is overgebleven ook nadat de ballingen zijn teruggekeerd naar Jeruzalem. En voor die teruggekeerde ballingen is het verhaal beter te accepteren nu de gehate koning Ahasveros wat van zijn streken terugkrijgt. Er zijn echter te veel mannen die iets hebben van Ahasveros. Ze kunnen best klaar staan met geschenken en ze gunnen een ieder een vrije dag, maar het delen van macht is nog wat anders. Daar zal een ieder in eigen omgeving de verhoudingen nog eens op moeten controleren. Ons wacht een taak.