Beetje van dit, beetje van dat

Jesaja 28:7-13

De kern van deze Bijbelpassage is eigenlijk onvertaalbaar. Daarom is het goed dat het “Tsav latsav” onvertaald is gebleven. Als je werkelijk wil weten wat er mee wordt bedoeld dan zou “wet op wet” of “gebod op gebod” nog het dichtste bij komen, maar je wel op het verkeerde been zetten. Denk eens in dat er in onze rechtzalen dronken rechters zouden zitten, een dominee preekte zelfs in dit verband eens over een dronken kotsende dominee aan de avondmaalstafel. Die rechters zouden vrolijk met hun hamer zitten zwaaien en vonnis wijzen, maar recht doen ho maar. Het Tsav latsav is Hebreeuwse brabbeltaal. Spottend zegt de profeet dan ook dat als ze zo doorgaan God voortaan niet meer in het Hebreeuws maar in het Assyrisch zou spreken tot het volk. De kern is dus dat als de leiders en rechters van het volk brabbeltaal spreken het slecht met het volk zal aflopen. In onze dagen schept dat een probleem. Er zijn leiders van het volk, volksvertegenwoor-digers, die schijnbaar eenvoudige taal spreken. In één zin weten ze de meest ingewikkelde problemen onder woorden te brengen en daarbij ook nog een oplossing aan te brengen. Oppervlakkig luisterend spreken ze zeker geen wartaal in tegenstelling tot die politici die veel woorden nodig hebben om hetzelfde probleem onder woorden te brengen, het is immers ingewikkeld, en dan twijfelend over een oplossing beginnen, voor echt ingewikkelde problemen liggen oplossingen immers niet direct voor de hand. Wie zich echter oprecht verdiept in het probleem zal merken dat die eenvoudig sprekende politici net zulke kinderpraat voortbrengen als de dronken rechters uit het boek van de profeet Jesaja en dat die ingewikkeld pratende politici misschien ook wel 66 boeken nodig hebben om uit te leggen dat je je naaste lief moet hebben als jezelf. In de Bijbel staan ook 66 boeken. Kinderen kunnen rake opmerkingen plaatsen, kunnen soms ingewikkelde situaties met een eenvoudige opmerking verhelderen, maar geef toe, kinderen brengen in ingewikkelde situaties wel een richting maar nooit echt een oplossing. Politici die in eenvoudige taal ingewikkelde problemen onder woorden brengen en daarbij gelijk eenvoudig klinkende oplossingen bieden moet je dus diep wantrouwen. Ze klinken wel mooi maar dat doen veel kinderliedjes ook. Zelfs kleuters kunnen ze zingen maar niemand kent de betekenis van Ozewiezewozewieze. De dronken leiders van Samaria, de feestvierders op het oogstfeest van de dubbel vruchtbaren zouden uiteindelijk uit de geschiedenis verdwijnen. Het volk werd weggevoerd en was al zover van haar oorspronkelijke cultuur en het geloof vervreemd dat het nooit meer terug zou komen. Aan ons om vast te houden waar we trots op mogen zijn, een tolerant en gastvrij land, waar vervolgden en verdrukten altijd een plaats konden vinden en ons land konden verrijken.

Plaats een reactie