Handelingen 20:7-12
7 ¶ Op de eerste dag van de week kwamen we bijeen voor het breken van het brood. Paulus, die van plan was om de volgende dag verder te reizen, hield een toespraak voor de leerlingen die tot midden in de nacht duurde. 8 We waren bijeengekomen in een bovenvertrek, waar veel olielampen brandden. 9 Een jongeman die Eutychus heette, zat in het venster en werd door slaap overmand toen Paulus maar doorging met zijn toespraak. Diep in slaap verzonken viel hij van de derde verdieping naar beneden; toen men hem optilde bleek hij dood te zijn. 10 Paulus ging naar beneden, ging op hem liggen, sloeg zijn armen om hem heen en zei: ‘Houd op met dat misbaar, want hij leeft!’ 11 Hij ging weer naar boven, brak het brood en at. Daarna onderhield hij zich nog lange tijd met de leerlingen, tot het aanbreken van de ochtend. Toen vertrok hij. 12 De leerlingen namen de jongeman, die weer tot leven was gekomen, met zich mee en voelden zich gesterkt door wat er was gebeurd.(NBV)
Een kort verhaaltje vandaag waar vaak en veel om gelachen is maar dat de nodige stof geeft om na te denken. Want er staan een aantal elementen in dit korte verhaal waar je niet zomaar overheen kunt lezen. Het begint met de bijeenkomst. Die was op de eerste dag van de week staat er. En men kwam bijeen voor het breken van het brood. Op de eerste dag van de week werd de opstanding van Jezus van Nazareth uit de dood herdacht. Voor zijn dood had hij zijn leerlingen opgedragen het Pesachmaal van de Seideravond te herhalen tot zijn gedachtenis. Daarbij was brood gebroken en de wijn rondgegaan. In een bijna terloopse mededeling klinkt hier de bevestiging dat die herhaling ook echt plaatsvond. Op de eerste dag van de week, die na de overwinning van Keizer Constantijn zou uitgroeien tot de vrije zondag zoals wij die nu aan het afschaffen zijn. Nu kwam in de dagen van Paulus de gemeente van de Weg niet bijeen op de eerste dag van de week ’s morgens rond een uur of 10, zodat men de rest van de dag vrij kon zijn. De tweede zin van het verhaal van vandaag laat ons zien wanneer dan wel.
Het was in een vertrek waar veel olielampen brandden. En olielampen steek je aan als het donker is. De gemeente kwam dus bijeen als de duisternis inviel en het avond geworden was. Men had gewerkt van de vroege morgen toen het licht werd tot de late avond wanneer het donker was. We hebben wat afgelachen over de lange toespraak die Paulus hield. Als een voorganger op zondagmorgen langer dan vijf minuten aan het woord is dan vallen ook bij ons de ogen toe en stel je nu eens voor dat hij de hele avond spreekt. Maar misschien gaat dit verhaal niet over de lengte van de toespraak van Paulus, maar over de lengte van het werk van Eutychus. Die was al in het raam gaan zitten staat er, misschien om wat koelte van de avond op te vangen zodat hij wakker kon blijven. En de manier van vertellen wijst ook op een parallel in de Joodse geschiedenis. Eén van de grootste Joodse Rabijnen was Hillel, zijn uitleg van de Hebreeuwse Bijbel is nog steeds leidend. Van Hillel werd ook gezegd dat hij zich in een vensterbank bij het open raam neerzette om naar zijn leermeesters te luisteren.
Over de toespraak van Paulus staat in dit korte verhaal wat anders dan dat het slaapverwekkend was. Dat andere staat er pas als Eutychus door slaap overmant uit het raam is gevallen en voor dood op de grond ligt. Drie hoog was en is een hele hoogte. Paulus ging op hem liggen staat er dan. Hoezo? Waar kennen we dat van? Elia ging liggen op de zoon van de weduwe van Sarfath. Die weduwe had haar laatste graan en olie gedeeld met de Godsman die voorbij kwam. Haar zoon werd ziek en stierf staat er in dat verhaal en Elia strekte zich uit over de zoon en de zoon stond op en leefde verder. Paulus herhaalt hier dus de beweging van de profeet. En profeten vertellen verhalen over wat God van de mensen wil en hoe het zal gaan als de mensen luisteren en hoe het zal aflopen als de mensen niet luisteren. Het verhaal dat Paulus die avond aan de mensen heeft verteld wordt daarmee een profetisch verhaal, een profetisch verhaal ter gedachtenis van Jezus van Nazareth. De inhoud van dat verhaal lezen we terug in de brieven die Paulus geschreven heeft. Maar kennelijk wil de schrijver van de handelingen ons vertellen dat de boodschap van Paulus geen andere is dan de boodschap van de profeten en dat de Rabijnen er nog wat van konden leren. De boodschap dat het lam en de leeuw samen zullen weiden en het kind zal spelen in het hol van de slang. Luisteren naar wat de God van Israël van mensen wil is dus ook onze zaak, want we zijn nog steeds niet zo ver dat de vrede aanbreekt en dood verdwenen. Dat luisteren hoeft niet alleen op de eerste dag, dat mag elke dag.