Het oproer van vandaag

Handelingen 19:35”“20:6

35 Uiteindelijk bracht de stadssecretaris de menigte tot bedaren. Hij zei: ‘Efeziërs, er is toch geen mens die niet weet dat onze stad de zorg draagt voor de tempel van de grote Artemis en voor het beeld dat uit de hemel gekomen is? 36 Niemand kan dat feit ontkennen; daarom moet u kalm blijven en niet onbezonnen te werk gaan. 37 De mannen die u hierheen hebt gebracht, zijn immers geen tempelschenners en belasteren evenmin onze godin. 38 Mochten Demetrius en zijn ambachtslieden met iemand een geschil hebben, dan bestaan daar rechtszittingen en proconsuls voor, laten ze dan maar een aanklacht indienen.39 Als er daarbuiten nog iets anders is dat u wenst, zal dat op een officiële volksvergadering behandeld worden. 40 We lopen toch al het gevaar dat we ter verantwoording worden geroepen voor het oproer van vandaag, daar we deze onlusten op geen enkele manier kunnen goedpraten.’ Na deze woorden maakte hij een einde aan de bijeenkomst. 41 1 ¶ Toen het tumult bedaard was, riep Paulus de leerlingen bij zich om hun moed in te spreken. Daarna nam hij afscheid en vertrok naar Macedonië. 2 Op zijn reis door dat gebied bemoedigde hij de gelovigen op velerlei wijze. Ten slotte kwam hij in Griekenland aan, 3 waar hij drie maanden bleef. Kort voordat hij per schip naar Syrië wilde afreizen, bleek dat de Joden een aanslag op hem beraamden, zodat hij besloot terug te keren via Macedonië. 4 Hij werd vergezeld door Sopatrus, de zoon van Pyrrhus uit Berea, door Aristarchus en Secundus uit Tessalonica, Gajus uit Derbe en Timoteüs, Tychikus en Trofimus uit Asia. 5 Zij reisden vooruit en bleven in Troas op ons wachten. 6 Wijzelf voeren na het feest van het Ongedesemde brood weg uit Filippi en kwamen vijf dagen later eveneens in Troas aan, waar we zeven dagen doorbrachten.(NBV)

Er zijn mensen die van de reizen van Paulus graag een soort spoorboekje maken. Ze komen er over het algemeen niet uit. Waar in Griekenland verbleef Paulus drie maanden? Waar was die aanslag door Joden beraamd? Na Pasen vertrok Paulus en het reisgezelschap dat hem niet vooruit was gegaan uit Filippi, maar hoe en wanneer Paulus in Filippi was aangekomen staat er niet bij. Paulus reist in elk geval niet alleen. Overal waren er mensen gekomen die bij zijn reisgezelschap horen. Aan de namen te zien een bont gezelschap van Joden en Heidenen, mensen van de Weg zoals ze werden genoemd. Op de achtste dag gaat het verhaal verder zullen we merken. Op de eerste dag van de week als de opstanding van Jezus van Nazareth uit de doden wordt herdacht. Maar eerst moet het verhaal uit Efeze nog worden uitverteld.

Twee uur lang had de menigte uit Efeze geroepen dat Artemis van Efeze groot was. Twee uur lang hadden ze twee leerlingen van Paulus vastgehouden. Een belangrijk bestuurder die wilde ingrijpen hadden ze weggejaagd omdat die ook van Joodse afkomst was en die Joden hadden altijd al gezegd dat goden met handen gemaakt niks voorstelden. Een beeld van hun God hadden ze niet gehad. Maar Heidenen konden bijna niet Joods worden dus ze waren nooit echt gevaarlijk geweest. Maar die Paulus en die beweging van de Weg waren dat wel. Daar viel het verschil tussen Jood en Heiden weg, daar waren ook geen armen en rijken mee, geen bedelaars en bezitters. Overal had Paulus mensen genezen en ze weer een plaats in de samenleving gegeven. Zelfs de kleren van Paulus of de handdoeken waar hij zich meer had afgedroogd hadden mensen genezen. Geen rondreizend tovenaar had tegen hem opgekund.

Toen kwam de gemeentesecretaris. Een dergelijke functionaris had men toen ook al. Die ondersteunde het stadsbestuur en stuurde het ambtelijk apparaat aan. Ons instituut van gemeentesecretaris heeft dus oude papieren. De gemeentesecretaris van Efeze zorgt voor stabiliteit in de samenleving. Hij let er op dat de wet die moet worden uitgevoerd ook voor iedereen gelijk is. Voor het bijeenroepen van een volksvergadering waren regels vastgesteld. Een volksvergadering kwam wel degelijk in het theater bij elkaar en kon worden bijeengeroepen als de stad zich bedreigd voelde maar hier waren de regels niet gevolgd. De stad noch de godsdienst waren bedreigd. het ging dus om een illegale bijeenkomst die de macht van de hogere autoriteiten zou kunnen aantasten en als dat zou gebeuren dan zou dat gevolgen hebben. In landen waar vervolgingen plaats vinden ontbreken die democratische spelregels vaak. Ze blijken in het verhaal van Handelingen de oplossing te zijn. Aan ons dus om mensen te helpen die democratische regels en instituten te vestigen en te versterken. Daarvoor moeten ook onze wetten voor iedereen gelden en dient er ook bij ons geen discriminatie en uitsluiting plaats te vinden. Niet op afkomst of huidskleur, maar ook niet op geaardheid en geslacht. Willen we andere helpen vervolging te voorkomen dan zullen ook wij onze sporen van vervolging moeten uitbannen, vandaag nog als dat kan.

 

Plaats een reactie