Handelingen 19:8-12
8 ¶ De volgende drie maanden ging hij regelmatig naar de synagoge, waar hij vrijmoedig met de bezoekers sprak over het koninkrijk van God en hen met zijn uiteenzettingen trachtte te overtuigen. 9 Maar toen sommigen zijn boodschap halsstarrig bleven afwijzen en de Weg bij iedereen belachelijk maakten, vertrok hij en nam de leerlingen met zich mee. Voortaan sprak hij dagelijks in de school van Tyrannus, 10 iets dat hij twee jaar bleef doen, zodat alle inwoners van Asia kennismaakten met de boodschap van de Heer, Joden zowel als Grieken. 11 Door Gods toedoen verrichtte Paulus buitengewoon grote wonderen: 12 zelfs de doeken en de werkkleren die hij gedragen had werden naar de zieken gebracht, zodat ze genazen en de boze geesten hen verlieten.(NBV)
Het is geen tovenarij. Het was geen tovenarij toen Jezus van Nazareth boze geesten uitdreef en het was geen tovenarij toen Paulus en de Apostelen boze geesten uitdreven. Wat wij nu ziekten en handicaps noemen waren in de tijd van de eerste Christengemeenten boze geesten. Mensen hadden geen andere mogelijkheid tot overleven dan te bedelen en een beroep te doen op het medelijden van aardige medemensen. Christenen weigerden daar op in te gaan. Volgens Christenen konden ook zieken en gehandicapten normaal met de samenleving meedoen. Blinden konden zien, doven konden horen en lammen kunnen lopen. Je moet niet kijken naar wat mensen niet kunnen maar naar wat ze wel kunnen. Daarom kunnen zogenaamde gebedsgenezers, in het gedeelte dat op het gedeelte van van vandaag volgt de zonen van een hogepriester, en magiërs, die mensen met die dure boeken, de boze geesten ook niet uitdrijven.
En in onze dagen? Heeft de regering dan gelijk om de sociale werkplaatsen te sluiten en de gehandicapten die daar werken maar naar de vrije markt te verwijzen? Integendeel, de manier waarop deze regering met gehandicapten om dreigt te gaan is nog harder dan gebedsgenezers die zieken die niet genezen verwijten dat ze te weinig geloof hebben. Iedereen moet maar voor zichzelf zorgen is het devies van liberalen en Christen Democraten. Die sociale werkplaatsen die we hebben zijn juist opgericht om gehandicapten dat te laten doen wat ze nog wel kunnen. Ze hebben daar een normale arbeidsplaats die hen de gelegenheid geeft te doen wat ze kunnen. Dat wordt ze ontnomen als ze maar voor zichzelf moeten zorgen. Binnen de Christelijke gemeente zorgen we voor elkaar, staan we voor elkaar in, zorgen we er samen voor dat blinden kunnen zien en doven kunnen horen. Zonder dat worden ze zielige bedelaars.
Het duurt overigens wel even voordat Paulus echt een gemeente heeft gesticht en iedereen heeft bereikt. Als je soms hoort vertellen over de reizen van Paulus rond de Middellanse Zee, waar hij overal gemeenten stichtte, dan lijkt het er wel eens op of hij met een modern cruise schip een reist gemaakt heeft. In elke plaats stak hij een preek af en hup daar was weer een gemeente. Zo ging het dus niet. Die reizen van Paulus gingen te voet of te paard, soms met kleine schepen die gemakkelijk verongelukten. En in elke plaats bleef hij geruime tijd, hier is sprake van ruim twee jaar. Eerst ging Paulus steeds naar de Synagoge, maar op den duur werd hij daar uitgelachen, net zoals de vrijwilligers van onze dagen, de mantelzorgers, de mensen van de voedselbank, de briefschrijvers voor Amnesty maar vaak worden uitgelachen als theedrinkers en softies. Paulus zette zijn werk voor in de school van Tyrannus staat er dan. Dat is niet een school zoals wij die kennen maar een school van filosofen. Daar kwamen mensen om te leren hoe ze beter zouden kunnen leven en kennelijk gaf Paulus les. Mensen die nadenken, lijkt er te staan, komen tot de ontdekking dat die klassenloze samenleving, waar afkomst en inkomen er niet toe doet, de samenleving die Paulus probeert te vormen, nog zo gek niet is. En die boodschap is ook vandaag nog geldig. Een samenleving waar iedereen aan mee kan doen heeft ook beschutte plekken waar mensen zichzelf kunnen zijn zonder verplicht te zijn zich aan het moordend tempo van de meerderheid te onderwerpen.