Puin, niets dan puin blijft er over

Ezechiël 21:23-32

In het boek van de profeet Ezechiël blijft het niet bij woorden. Voortdurend gebeurd er wat en valt er veel te zien. Het Zwaardlied dat we hiervoor lazen is ook een dans en algemeen wordt aangenomen dat Ezechiël het lied niet alleen zong maar ook danste. Een priester-profeet die danst om de ballingen te vertellen dat het volk nog eens overwonnen zal worden, dat velen door het zwaard zullen sterven en dat steden en velden verwoest zullen worden. Als het lied is uitgezongen en de dans ten einde is gaat Ezechiël laten zien wat er dan eigenlijk wel niet zal gebeuren. Hij moet tekenen en dat niet voor het eerst en voor het laatste. Twaalf maal moet Ezechiël van de God van Israël iets tekenen, zomaar in het zand of op een kleitablet, het maakt eigenlijk niet zoveel uit. Nu moet hij een landkaart tekenen. Een kaart waarop de wegen staan die de Koning van Babel kan kiezen om zich te verweren tegen de opstanden  die twee van zijn vazallen samen hebben ondernomen. Het sterke Jeruzalem van Juda en het wat zwakkere Rabba van de Ammonieten. Twee wegen staan open voor de Koning maar welke zal hij nemen?

Die van Juda hopen dat hij eerst het wat zwakkere Rabba zal gaan veroveren. Dan is er nog tijd om Jeruzalem te versterken en zelfs David lukte het pas de stad te veroveren door een list. Jeruzalem geld als een bijna onneembare vesting. Daarbij komt nog een verbond dat Juda sloot met Egypte  en de hulp uit Egypte is onderweg maar zal te laat komen als de Koning van Babel er voor kiest om eerst Jeruzalem  in te nemen. De God van Israël laat aan de ballingen weten dat Hijzelf de hand heeft in de keuze van de Koning van Babel. Die Koning kiest er namelijk voor om orakels te raadplegen als hij op het kruispunt staat. Kop of Munt doen wij tegenwoordig, maar in oude tijden had men vele manieren om de wil van de Goden te raadplegen. De Hogepriester van de Tempel  had de Turim en Umim, het lot, dat geworpen werd als goddelijke keuzes aan de orde waren. De Koning van Babel gebruikt drie orakels. Die van de pijlen, die van de huisgoden en het orakel van de lever. Die laatste heeft het nog het langst uitgehouden, zelfs de Romeinen schouwden nog wel de levers van pas geslachte dieren om hun keus te bepalen. In Israël was het raadplegen van orakels buiten de Tempel verboden. De keuzes die de God van Israël wil zijn immers af te leiden uit zijn Tora. Maar nu laat hij weten de Koning van Babel te gebruiken voor zijn eigen doel, de woede koelen op zijn volk Israël.

Tot slot beschrijft Ezechiël hoe met stormrammen de poorten van Jeruzalem zullen worden bestookt en de stad zal worden ingenomen. Puin, niets dan puin zal er overblijven van de prachtige stad. De ballingen halen hun schouders op. De inwoners van de stad hadden immers nog voor hun opstand plechtige eden gezworen als dienaren van de God van Israël, God was aan hun kant geroepen. En als God niet genoeg zou helpen dan was er altijd nog de hulp van Egypte. Die profeet zaaide alleen maar angst, die wilde zich aanpassen bij de heersende macht, het zou wat.
Ook wij rechtvaardigen het voeren van oorlogen graag met goede redeneringen. De regering van een aangevallen land heeft ons gevraagd om mensen te doden zodat zij kunnen blijven regeren. De vijanden zijn zo slecht, slechter kan het niet en vormen ook een gevaar voor onszelf en onze samenleving. Zij schenden het recht van de armen en daarvoor moeten wij immers opkomen? Elke reden is een goede reden, maar het blijft staan dat “Gij zult niet doden”, een regel waarmee Israël een menswaardige samenleving had moeten opbouwen en waar wij dan een voorbeeld aan hadden kunnen nemen. Nu wordt er niet meer naar wegen gezocht om zonder geweld het doden te beëindigen en het recht van de armen te herstellen. Het zal de onschuldig vermoorden niet redden en wellicht dat onze soldaten het lijden kunnen bekorten voor velen. Maar we zouden met  verdubbelde kracht moeten blijven zoeken naar wegen die voorkomen dat dit lijden ontstaat en naar wegen om zonder geweld dit  lijden te laten ophouden. De Bijbel legt ons de keus voor tussen leven en dood. Waar kiezen we vandaag voor?

Plaats een reactie