Die gevreesde kwalen uit Egypte

Deuteronomium 28:58-69

Wat je allemaal wel niet kan krijgen als je de manier van leven die in het Verbond uit de Woestijn was opgeschreven je niet eigen maakt. Toen de mensen, die naar Babel waren weggevoerd in ballingschap, alle verhalen en boeken uit hun godsdienstige traditie opnieuw gingen opschrijven en ordenen kwamen ze er achter dat ze door de eeuwen heen wel heel erg afgeweken waren van waar het allemaal mee begonnen was. Waren ze daar dan nooit voor gewaarschuwd? Hadden ze het niet kunnen weten? Natuurlijk wel, was er niet een witgekalkt monument geweest daar aan de oever van de Jordaan in de buurt van Jericho. Daar stonden teksten op, daar waren ze ooit uit de woestijn het land binnengekomen. Terugkijkend snapten ze dat, hoe sterk de waarschuwingen ook geweest waren, ze waren nooit sterk genoeg. Eigenlijk waren ze als volk verstrooid over de hele aarde. De ballingschap in Babel zou niet de laatste keer zijn, maar iedere keer als het land Israël werd hersteld, herstelde ook de hoop dat het Koninkrijk van God eindelijk zou komen.

Ook dit hoofdstuk uit het boek Deuteronomium maakt duidelijk dat het Koninkrijk van God niet een geografisch bepaald stuk land is maar een Koninkrijk van mensen die zich houden aan één en dezelfde leefregel, iedereen heeft iedereen lief als zichzelf, gerechtigheid en vrede heersen daar. Juist in deze dagen zien we de noodzaak daarvan zich aftekenen. Wij leven er toch ook maar een beetje op los. Er wordt nog steeds fors gerookt door veel mensen en elkaar daar op aanspreken wordt niet gewaardeerd. Ook alcohol is vrij verkrijgbaar en zelfs als een receptie of feest door de overheid wordt georganiseerd wordt iedereen in de verleiding gebracht zich te bedrinken. Door internet zijn we aangekomen in een grenzeloze wereld waar we met iedereen op de aarde moeten leren omgaan. Onze regering hanteert echter nog de verouderde begrippen over grenzen waardoor kinderen niet mogen opgroeien in het land waar ze geboren zijn. De manier waarop wij met vreemdelingen omgaan wordt in Duitsland inmiddels door een rechter als onmenselijk  veroordeeld.

Net als het verhaal van Jezus gaat over de manier waarop onze samenleving ingericht hoort te zijn gaat ook het verhaal van de Islam over de manier waarop mensen met elkaar omgaan. Net zoals hier mensen in de greep van de vrije markt gehouden worden, worden mensen in de landen van Islam in de greep van dictators en minderheden gehouden. De bijbel roept ons op om samen aan de bevrijding van mensen te gaan werken. We kunnen vandaag nog beginnen. We kunnen een wereld ontwerpen waar recht en gerechtigheid heersen. In Europa kunnen we zelfs de wereld laten zien dat grenzen kunnen verdwijnen en dat mensen met verschillende talen, verschillende culturen, verschillende manieren van wel en niet in God geloven, samen een continent in vrede kunnen bewonen en er samen voor kunnen zorgen dat er voor iedereen plaats is en dat niemand in honger hoeft te leven. Europa als werelddeel waar voor de zieken wordt gezorgd, waar bedroefden worden getroost en gevangenen bevrijd. Het Koninkrijk van God kent helemaal geen grenzen, het is een manier van leven waar we elke dag opnieuw mee mogen beginnen.

Plaats een reactie