Johannes 11:17-31
Twee plaatsnamen die aanduiden wat de kern van het verhaal is. Wij zien dat maar half. We weten natuurlijk dat Jeruzalem de stad van de Vrede is. We kennen Jeruzalem als de stad waar de Wet van de Liefde werd bewaard. Waar alle volken zich uiteindelijk naar toe moeten keren om het Rijk van God op aarde te laten komen. Maar we weten ook dat het niet gemakkelijk is. Wie in het boek Nehemia heeft gelezen weet dat het bouwen van een stad als Jeruzalem niet vanzelf gaat. Hoeveel mensen er ook komen helpen, het blijft een hachelijke zaak waar ze ooit met het zwaard op de heup de stenen op de muur hadden gelegd. Johannes doet er nog een schepje bovenop. Betanië betekent namelijk zoveel als “huis van ellende” en in dit verhaal ligt het huis van ellende dus vlak bij Jeruzalem. En naar dat huis gaat Jezus van Nazareth om zijn vriend Lazarus uit de dood op te wekken. Hij is de bevrijder van Israel, de gezalfde, de Messias. In het Grieks is het de Christus. In de Joodse Messias verwachting leidt de Messias de mensen uit het dodenrijk naar het Rijk van God. Het Romeinse rijk is in de ogen van de gelovigen het dodenrijk, daar tellen levens niet, daar komen mensen niet tot hun recht. Jeruzalem zal de hoofdstad van het Rijk van de Vrede, het Rijk van Liefde, het Rijk van God moeten worden. Dat Jezus van Nazareth de Messias is en dat mensen in zijn macht geloven is de kern van dit gedeelte van het verhaal. Tot op de dag van vandaag mogen we geloven dat we niet gevangen zitten in natuurwetten van armoede en geweld. We mogen geloven dat ook in onze wereld de dood niet het laatste woord heeft. We mogen geloven dat we Afrika kunnen redden van de dood door aids, we mogen geloven dat we de hongerigen kunnen voeden, de dorstigen kunnen laven, de gevangenen kunnen bevrijden. Wie het verhaal heeft gehoord van de man uit India die in Pakistan bijna 35 jaar in de gevangenis zat omdat iedereen hem vergeten was weet hoe belangrijk het kan zijn gevangenen te bezoeken of te schrijven. Schrijven kan met Amnesty International, bezoeken kan met de bezoekgroepen die gevangenispredikanten en gevangenispastores helpen het contact met gevangenen te bewaren. In het Rijk van God ,waarmee we vandaag mogen beginnen, wordt niemand vergeten. We weten dat het huis van ellende vlak bij Jeruzalem ligt. Als wij denken dat we in ons land toch vrede hebben en recht kunnen doen aan iedereen en welvaart genoeg hebben om iedereen te voeden moeten we ons realiseren dat ook hier het huis van ellende om de hoek kan liggen. Pas als we onze ogen open willen doen voor onze naaste herkennen we dat en weten we dat we die dood kunnen verdrijven.