Johannes 11:1-16
Jezus van Nazareth ging het gevaar niet uit de weg maar zocht het ook niet op. Regelmatig komen we in de vier boeken uit de Bijbel die over hem gaan aanwijzingen tegen dat hij moest onderduiken om de woede van de autoriteiten om zijn optreden te ontlopen. Zo trok hij naar Galilea, het land van de Heidenen om zich in Kafernaüm te vestigen en zo maakte hij een andere keer een omweg tussen Judea en Galilea langs Samaria en bleef daar een paar dagen. In dit verhaal wordt hij gewaarschuwd dat men hem in Judea had willen stenigen. Maar daar woont zijn vriend Lazarus die ziek is en waarvan men bang is dat hij gaat sterven. Volgens Jezus van Nazareth ging hij alleen slapen, ook in een ander verhaal wordt verteld dat de doodgewaande, het dochtertje van Jaïrus, niet dood is maar slaapt. Tomas, als tweeling altijd al dubbelzinning, vat de angst van de leerlingen samen door op te roepen om met hem, met Jezus of met Lazarus, te sterven. De vraag is wat je moet doen als je gevaar loopt. Moet je dan blijvend het gevaar ontwijken of toch blijven opkomen voor de mensen die je liefhebt, voor je naasten? Die vraag is soms minder abstract als het lijkt. Nederlandse hulporganisaties maken zich ernstig zorgen over de positie van hulpverleners in de armste gebieden in de wereld, in Darfur bijvoorbeeld. Het misbruik van de vrijheid van meningsuiting in Nederland, beledigen van mensen van de godsdienst van mensen is immers hier verboden, geeft een ultra-conservatieve minderheid in andere landen een alibi eindelijk geweld te gebruiken tegen invloeden die hun positie bedreigen en daarvoor ook mensen op te hitsen. Wat moet je doen? Het misbruik hier bestrijden met de kans dat je tegengeworpen krijgt dat je de vrijheid van meningsuiting niet serieus neemt en dat je buigt voor de dreigen van die ultra-conservatieven? Of moet je buigen voor het misbruik van de vrijheid van meningsuiting en uit voorzorg maar de hulpbehoevenden in de steek laten en je hulpverleners terugtrekken. De dubbelzinnigheid van Tomas uit dit verhaal over Lazarus zit ook in de mogelijke beslissingen van Nederlandse hulporganisaties. Ze zullen elk voor zich een moeilijke beslissing moeten nemen. En elke beslissing die ze nemen zal moeten worden gerespecteerd. Niemand wil immers een ander in gevaar brengen, alleen die mensen die er op uit zijn anderen in gevaar te brengen. In Colombia nam Ingrid de Betancourt de beslissing om te blijven streven naar de dialoog in een situatie van oorlog en geweld. Het dreigt nu haar leven te kosten omdat ze tijdens haar gijzeling ernstig ziek is geworden. Wij kunnen niet meer doen dan een handtekening zetten onder een oproep haar vrij te laten. Wij kunnen wel onze politici vragen op te treden tegen het misbruik van de vrijheid van meningsuiting.