Haar moeder gaf hij kostbare geschenken

Genesis 24:29-54a

Het lijkt er bijna op dat de knecht van Abraham een bruid voor de zoon van zijn meester gaat kopen. Maar zo is het natuurlijk niet. De herhaling van het verhaal en de herhaalde vermelding van de God van Abraham maken duidelijk dat het hier gaat om een test van het meisje zelf en dat ze ervoor geslaagd is. De familie kan het meegeven vertrouwen, niet alleen moeten ze zich Abraham en Sara nog herinneren, maar ook krijgen ze geschenken als tastbare bewijzen van de rijkdom die Abraham inmiddels had verworven. Ook de moeder krijgt geschenken en wie dus denkt dat meneer de knecht onderhandelt met meneer de broer heeft het mis. Het is vandaag dan ook de dag van de gelijke beloning.
Abraham zocht een bruid voor zijn zoon die zou passen in de traditie van zijn famillie. De knecht van Abraham legt er een schepje bovenop en zoekt ook een bruid die past in de overtuiging die gegroeid is dat delen met een ander, met een vreemdeling, hoort bij het leven dat je zou moeten willen leven. Tenminste zoals je volgens de Bijbel zou moeten willen leven. Abraham had dat in de praktijk gebracht toen hij drie vreemdelingen te eten en te drinken gaf die ongenood uit de woestijn waren opgedoken. Zij hadden de belofte van God herhaald dat Sara een zoon zou krijgen. Sara had er om moeten lachen, maar ook uit vreugde, want zo lang had ze er naar verlangd.

Abraham had gemerkt dat de gastvrijheid hem nog meer kon opleveren. Hij had met God zelf, die een van de vreemdelingen bleek, onderhandeld over de rechtvaardigen in Sodom. Die waren er te weinig, maar in elk geval werd zijn neef Lot en diens dochters gespaard. Op verschillende plaatsen in de Bijbel wordt de suggestie gewekt dat goede zorg voor vreemdelingen en gastvrijheid kan voorkomen dat je God zelf wegstuurt. Jezus van Nazareth zou dat radikaliseren toen hij zei dat wat je de minsten aandoet je hem aandoet. En bedenk dan eens hoe wij in onze dagen omgaan met vreemdelingen en vluchtelingen. Er staan gevangenissen vol van, zonder dat de gevangenen veroordeeld zijn wegens enig misdrijf. Dagelijks worden vreemdelingen uit ons land verwijderd. Hoe vaak zouden we God al hebben weggestuurd? Wat doen wij Jezus van Nazareth aan? Samen zouden we er een eind aan kunnen maken, zouden we weer gastvrijheid kunnen invoeren als norm in onze samenleving. Laten we er aan werken, elke dag opnieuw.

Plaats een reactie