Marcus 12:1-12
Soms kun je de boodschap niet vaak genoeg herhalen. Vergelijkingen zijn dan een enkele keer behulpzaam om de bedoeling van je boodschap te verduidelijken. Natuurlijk moet je daar voorzichtig mee zijn. Elke vergelijking gaat immers mank. Nooit is een analogie geheel dezelfde maar het kan genoeg duidelijk maken. Dat geldt ook voor deze gelijkenis van de knechten in de wijngaard die weliswaar knechten blijven maar iedereen wijs maken dat ze de baas zijn en daartoe boodschappers van de heer van de wijngaard zelfs weten te mishandelen of te doden. De religieuze leiders van die tijd voelden zich aangesproken. Eerst heeft die Jezus van Nazareth de handelaars uit de Tempel verdreven en dan maakt hij de dienaren van de Tempel uit voor criminelen. Dat gaat toch wel een beetje ver. Het offeren in de Tempel is door het optreden van die Jezus onmogelijk geworden. De geldwisselaars en offerdierverkopers zijn immers verdreven. Dat het offeren betekent dat je samen een maaltijd houdt, dat de dienaren van de Tempel er voor zijn om toezicht te houden op een goed verloop van die maaltijd en dat iedereen daaraan mee kan doen, dat wordt vergeten. Uiterlijk vertoon heeft de plaats ingenomen van het oude godsdienstige handelen dat gericht was op samen leven en samen delen. Op de dag dat bij ons een nieuwe volksvertegenwoordiging wordt beëdigd krijgt deze gelijkenis een bijzondere betekenis. Alle beloften in verkiezingstijd gedaan kunnen we nu vergeten, maar we moeten de politici blijven herinneren aan hun plicht namens ons te zorgen voor een rechtvaardige samenleving waarin we in vrede met elkaar kunnen leven. In dat opzicht hebben zij de plaats van de levieten ingenomen en zorgen ze aan onze tafel voor een goed verloop en er voor dat iedereen kan meedoen. Als de baantjes verkocht gaan worden, als alleen de rijken beschermd worden, als ze beter voor zichzelf zorgen dan voor de zieken, gehandicapten en de armen dan wordt het ook voor ons tijd het plein voor de Tweede Kamer schoon te vegen om voor een radicale omkeer te zorgen. Voorlopig geldt in elk geval dat onze keuze op 22 november niet de laatste keer moet zijn dat politici onze stem gehoord hebben. We zullen ze blijvend moeten laten horen waar de noden in de samenleving liggen, in elk geval tot de voedselbanken overbodig zijn geworden. In Zuid Holland komen ze dezer dagen nog voedsel te kort voor de armen.
?