Rechters 15:1-8
De achtste oktober is eigenlijk een beetje de geboortedag van Nederland. Dat wordt alleen nog gevierd in Alkmaar want daar begon de Victorie maar zonder het hardnekkige verzet van gewone mensen was het nooit zover gekomen. In dit Bijbelgedeelte wordt het verhaal van Simson en de vossen gelezen. Ook een verhaal over gewone mensen die in verzet komen tegen onrecht. De arme Simson gaat naar zijn verloofde maar het blijkt dat die is weggeven aan de eerste getuige van het huwelijk. Wat een lot voor die vrouw. Wat een volk die Filistijnen. Uit wraak vangt Simson vossen, bindt de staarten aan elkaar, plaatst er een fakkel op en jaagt ze met brandende fakkels door het graan dat klaar staat om geoogst te worden. Reken maar dat die vossen gerend hebben.
Gebruik maken van de natuurlijke omstandigheden heet dat in de krijgskunst. In Alkmaar deden ze hetzelfde. Gebruik makend van het drassige land rond de stad. Op tijd de dijken doorsteken die het land nog een beetje droog hielden en maar hopen op veel regen. Op 8 oktober was het zover, na een aantal mislukte aanvallen op de stad werden de Spanjaarden het zat. Het werkte, het regende en de Spanjaarden trokken weg naar het zuiden waar ze een jaar later nog een poging deden om Leiden in te nemen maar ook daar werden ze door het water verdreven. Bij Alkmaar begon de Victorie. Voor het volk Israël was Simson nu niet direct de bevrijder waar ze op zaten te wachten. De Filistijnen waren zo kwaad over het verlies van de oogst dat ze het huis van de schoonvader van Simson, met schoonvader en echtgenote er in, in brand staken, zodat Simson nu een weduwnaar geworden was.
Er zijn van die kleine feiten in de Bijbel waar je niet zomaar over heen moet lezen. Het verhaal over de vossen begint met de mededeling dat Simson vlak na de tarweoogst naar zijn vrouw gaat. De Tarweoogst werd in Israël gevierd met het Pinksterfeest. Op dat feest werd dus duidelijk in welke geest de Filistijnen handelden. Alles was van hen en een mensenleven telde volstrekt niet. Simson maakte dat alleen maar duidelijker. Diezelfde geest had de Alkmaarders gesterkt in hun verzet. Voor Alkmaar hadden de Spanjaarden Haarlem ingenomen. De burgers daar dachten door een overgave te kunnen ontkomen aan de wraak van de Spanjaarden maar werden rug aan rug gebonden in het Spaarne geworpen, mensenlevens telden ook daar niet. Ook in onze dagen worden oorlogen gevoerd waar mensenlevens niet lijken te tellen. Bijkomende schade wordt het dan genoemd. Dat die bijkomende schade voedsel geeft aan een steeds hardnekkiger verzet en dus aan een steeds groter bloedvergieten wordt vergeten. Daarom moet het verhaal van Simson steeds opnieuw worden verteld. Zodat wij naar vrede kunnen streven, vrede waar elk mensenleven telt en ieder mens tot zijn of haar recht komt. Wij mogen dat elke dag opnieuw doen, ook vandaag weer.