Leviticus 13:24-37
24 Als iemand een brandwond heeft opgelopen en de gewonde plek wordt bleekrood of wit, 25 moet de priester ernaar kijken. Als hij vaststelt dat het haar op de plek wit geworden is en dat de plek diep in de huid ligt, moet hij die persoon onrein verklaren vanwege de huidziekte die op de plaats van de brandwond is ontstaan. 26 Als de priester vaststelt dat het haar op de lichte plek niet wit is, de plek niet diep in de huid ligt en dof is, moet hij de persoon in kwestie zeven dagen afzonderen. 27 Op de zevende dag onderzoekt de priester hem opnieuw. Als de plek zich in die tijd heeft uitgebreid, moet de priester hem vanwege die ziekte onrein verklaren. 28 Maar als de lichte plek zich niet heeft uitgebreid en de huid niet verder heeft aangetast en dof gebleven is, is het gewoon een zwelling als gevolg van de brandwond en moet de priester hem rein verklaren. De plek is dan het litteken van de brandwond. 29 Als iemand een aandoening onder zijn of haar hoofdhaar heeft, of een aandoening onder zijn baard, 30 moet de priester ernaar kijken. Als hij vaststelt dat de aandoening diep in de huid ligt en het haar op de aangetaste plek geel en dun is, dan is het schimmel en moet hij de betreffende persoon vanwege die ziekte onrein verklaren. 31 Als de priester echter vaststelt dat de plek op hoofd of kin niet diep in de huid ligt maar er toch geen donker haar op groeit, moet hij hem zeven dagen afzonderen. 32 Op de zevende dag onderzoekt de priester hem opnieuw. Als blijkt dat de schimmel zich in die tijd niet heeft uitgebreid, het haar op de aangetaste plek niet geel geworden is en de plek niet diep in de huid ligt, 33 moet de persoon in kwestie al het haar rond de aangetaste plek afscheren. De priester zondert hem daarna opnieuw zeven dagen af. 34 Op de zevende dag bekijkt de priester de plek opnieuw, en als de schimmel zich niet heeft uitgebreid en niet diep in de huid ligt, moet hij de betreffende persoon rein verklaren. Die moet zijn kleren wassen en is dan weer rein. zijn kleren wassen en is dan weer rein. 35 Maar als de schimmel zich uitbreidt nadat hij rein is verklaard, 36 moet de priester hem opnieuw onderzoeken. Als blijkt dat de schimmel zich inderdaad heeft uitgebreid, hoeft hij niet te zoeken naar geel haar; de persoon in kwestie is dan onrein. 37 Wanneer de priester later vaststelt dat de schimmel zich niet verder heeft uitgebreid en dat er donker haar op de plek groeit, is de kwaal werkelijk genezen. De betreffende persoon is dan rein en de priester moet hem rein verklaren. (NBV21)
Het klinkt hard, maar quarantaine is nog steeds na al die eeuwen een probaat middel tegen de verspreiding van besmettelijke ziekten. Het is haast niet voor te stellen dat dit moderne middel al toegepast werd eeuwen voor het begin van onze jaartelling. En toch is het zo. Al behoort de zorgvuldige waarneming van de Priester toen er net zo hard bij als een zorgvuldige diagnose van de dokter nu. Het is duidelijk dat de uitsluiting uit de gemeenschap geen dag langer mag duren als nodig. Ook nu kan een quarantaine alleen als er een medische noodzaak is, niet omdat we bang zijn voor een enge ziekte. Dat laatste wordt nog wel eens vergeten. We hebben bijvoorbeeld in ons land een redelijk uniek systeem voor mensen met en zware psychische stoornis die een gevaar blijken te zijn voor andere mensen in de samenleving.
Die mensen krijgen straf voor hetgeen ze verkeerd hebben gedaan en worden daarna Ter Beschikking van de Regering gesteld om verpleegd en behandeld te worden tot het gevaar geweken is. Dat laatste is natuurlijk moeilijk vast te stellen. Daar horen meerdere doctoren en deskundigen aan te pas te komen en in laatste instantie de onafhankelijk rechter die kan bekijken of alle oordelen wel zorgvuldig zijn geveld, wat het advies van de deskundigen is en of het verantwoord is dat advies te volgen. Meerdere doctoren en deskundigen betekent ook voldoende geld om hen te betalen, voldoende geld ook om hen op te leiden. Dat voldoende geld ontbreekt eigenlijk. Daardoor is het systeem van TBS wel een mooi systeem maar ook een systeem met veel onvolkomenheden. Beslissingen worden daarom ook wel genomen zonder dat er voldoende inzicht is in de genezing van een gevaarlijk patiënt, zonder voldoende afweging van de gegevens door voldoende deskundigen. Dan kan het mis gaan.
Dat mis gaan gebeurd eigenlijk maar zelden maar elke keer dat het misgaat is er iemand op een verschrikkelijke manier slachtoffer en zijn er nabestaanden die soms jarenlang met een pijnlijk verlies achterblijven. Dat moet niet. Het systeem is er voor om en de patiënt en de samenleving te behoeden voor het gevaar. Daar is het apart stellen voor en daarvoor moeten de patiënten in streng gesloten inrichtingen blijven wonen. Maar we mogen ze daar niet onnodig laten wonen. Onze angst, hoe terecht soms ook, mag nooit de doorslaggevende reden zijn om mensen hun hele leven te blijven uitsluiten van de samenleving. Dat zou in strijd zijn met de Bijbelse richtlijnen zoals we ze hier in het boek Leviticus ook aantreffen. Uit elk vers van dit wetboek spreekt de wil om zo zorgvuldig mogelijk te handelen. Telkens na enkele dagen moet er opnieuw gekeken worden. Op die zorgvuldigheid mogen we de politici op aanspreken die het geld beschikbaar stellen om ons te beschermen, om deskundigen op te leiden en aan te stellen om TBS gestelden te behandelen en te beoordelen en om te zorgen dat niemand buiten onze samenleving geplaatst wordt die dat niet verdiend.