Jona 3
Hier beginnen we te lezen in het tweede gedeelte van het boek Jona. Nu de vis Jona heeft uitgespuugd kan Jona opnieuw beginnen. God begint in elk geval opnieuw en geeft Jona weer de opdracht naar Nineve te gaan. Er zit Jona niet veel anders op dan inderdaad te gehoorzamen. Maar van harte gaat het niet. De stad Nineve is drie dagreizen groot maar Jona gaat niet verder dan één dagreis. Dat is kennelijk al weer meer dan genoeg voor die Heidenen. Die Heidenen zullen immers toch niet naar God luisteren? Daar kun je je dus lelijk in vergissen. Wel er op rekenen dat ze zullen luisteren kan je lelijk opbreken maar er niet op rekenen dat er geluisterd wordt kan je ook opbreken. De mensen in Ninevé luisteren in elk geval wel. De dreiging voor Ninevé doet sterk denken aan de dreiging voor Sodom en Gomorra en dat is natuurlijk niet mis. Het bleven natuurlijk Heidenen want ze gingen boete doen op de manier waarop ook de Perzen boete doen. Zoals daar gebruikelijk is moesten zelfs de dieren meedoen met het boeteritueel. En dat nog wel op bevel van de Koning. Nu kun je je afvragen of dat nu wel zo gemeend is, maar de burgers zelf waren al begonnen met boete doen en die koning die had de boodschap van Jona eigenlijk pas echt goed door. Hij had begrepen wat bekering was want hij beval zijn onderdanen anders te gaan leven en op te houden met het onrecht dat ze deden. Dat ophouden met het onrecht dat ze deden is de sleutel in deze bekering. Het kan niet anders of de inwoners van Ninevé hadden door dat je niet kunt blijven leven voor je zelf, dat je moet delen om te overleven. Juist als je hongert, als je vast dan vallen de armen langs de kant van de weg op, de hongerigen die niet vasten maar geen eten hebben. In onze over welvarende samenleving zullen we dat niet direct zien. Wij zijn afhankelijk van de televisie en of die het leed in de wereld laat zien. Wij zullen moeten winkelen in een Fair Trade winkel om te zien waar onrechtvaardige handelsverhoudingen de armen arm houden en de rijken steeds rijker maken. Maar wij kunnen ook onze samenleving veranderen net als de mensen in Ninevé hun samenleving veranderden. Het is vandaag 40 jaar geleden dat dominee Martin Luther King op de trappen van het Capitol in Washington zijn Bijbelse droom schetste van een samenleving waar iedereen mee kan doen ongeacht kleur of afkomst. Vandaag wordt daar een zwarte president ingezworen, een president die beloofd heeft meer voor de armen op te komen. Hij kan dat niet alleen. Als er wereldwijd meer gerechtigheid moet komen zullen we er als rijke landen samen aan moeten gaan staan. Het kan wel. Het duurde 40 jaar voor het volk Israel het beloofde land bereikte, het koste de inwoners van Ninevé maar een paar dagen, wat zal het ons moeten kosten?