Numeri 4:21-33
21 ¶ De HEER zei tegen Mozes: 22 ‘Tel ook de Gersonieten, per familie en per geslacht. 23 Schrijf allen in die tussen de dertig en vijftig jaar oud zijn en verplicht zijn werkzaamheden bij de ontmoetingstent te verrichten. 24 De Gersonieten hebben bij het vervoer de volgende taak: 25 zij dragen de kleden van de tabernakel en van de tent daaroverheen, het dekkleed en het kleed van zeekoevellen dat daaroverheen ligt, het gordijn voor de ingang van de ontmoetingstent, 26 de doeken van de ruimte die rond de tabernakel en het altaar afgeschermd is en het gordijn voor de ingang van de afgeschermde ruimte, met de touwen en alles wat er verder bij hoort. Alle werkzaamheden die hiermee verband houden, maken deel uit van hun taak. 27 Alle taken die de Gersonieten bij het vervoer hebben, moeten worden verricht volgens de aanwijzingen van Aäron en zijn zonen, en jijzelf moet nauwkeurig aangeven wat ze moeten dragen. 28 Dit is de taak die de Gersonieten bij het vervoer van de ontmoetingstent hebben. Ze moeten hun werk verrichten onder leiding van Itamar, de zoon van de priester Aäron. 29 Wat de Merarieten betreft, ook hen moet je geordend naar geslacht en familie inschrijven, 30 en wel allen die tussen de dertig en vijftig jaar oud zijn en verplicht zijn werkzaamheden bij de ontmoetingstent te verrichten. 31 De taak die zij bij het vervoer van de ontmoetingstent hebben, is het dragen van de planken van de tabernakel, de dwarsbalken, de palen en voetstukken, 32 en de palen van de omheining, met de pinnen en de touwen en wat er verder bij hoort. Alles wat hiermee te maken heeft, is hun werk. Leg een lijst aan van alle voorwerpen waarvoor zij bij het vervoer zorg moeten dragen. 33 Dit is de taak die de Merarieten bij het vervoer van de ontmoetingstent hebben. Ze moeten die verrichten onder leiding van Itamar, de zoon van de priester Aäron.’ (NBV)
Er staat nergens in de Bijbel dat Mozes ook priester was. De verhuizing van de Tabernakel, de Tent der ontmoeting, gebeurde onder leiding van de Priesters. Onder leiding van Aäron en zijn zonen. Maar bij de Gersonieten wordt ook aan Mozes een toezichthoudende taak gegeven. Dat is niet zo vreemd als het lijkt want Gerson was immers de zoon van Mozes. Uit het oogpunt van toezicht lijkt het een goed idee om hier Mozes een eigen toezichthoudende taak te geven. De familie van Gerson zou zich immers kunnen laten voorstaan op de leidende functie van Mozes, ook over Aäron en zijn zonen en het gezag van de Priesters ter discussie stellen. Door Mozes als toezichthouder aan te wijzen lijkt die kans een stuk minder. Het was immers Mozes zelf die namens God de indeling van de werkzaamheden en de verdeling er van over de families had doorgegeven. Zo moet het en zo hebben jullie het te doen, met alle zorgvuldigheid die er bij komt kijken. Voor grootspraak is geen plaats. In onze dagen reageren toezichthouders van instellingen nog wel eens anders. Toezichthouden is dan een bijbaantje en niet bedoeld om de kwaliteit van de instelling te vergroten en toezicht te houden op de medewerkers maar om de naam van de instelling groot te maken, trots is daarbij het toverwoord. De Bijbel kent dus andere regels.
Het aardige is ook even stil te staan bij de taak van de zonen van Mozes, de Gersonieten, Zij vervoeren de buitenkant van de Tabernakel. De kleden, de dakbedekking, het voorhangsel. Als zij met de bagage langskomen zal het voor de buitenstaander lijken alsof ze met de Tent zelf sjouwen. Maar uit de tekst van de opdracht die Mozes geeft blijkt dat er voor die buitenkant helemaal niet zoveel bescherming nodig is als voor de binnenkant. Hier geen stokken die aanraking moeten voorkomen. Hier geen bedekking vooraf door de priesters. Wie in onze samenleving van de buitenkant houdt komt ook heel goed aan zijn of haar trekken. Het klatergoud blinkt op alle fronten. De auto’s kunnen niet duur genoeg zijn, de pakken niet goed genoeg gesneden, de mantelpakjes en jurken niet deftig genoeg. De rijken hebben zelfs eigen restaurants die onderling concurreren voor zo veel mogelijk sterren en waar de meest exclusieve gerechten worden geserveerd tegen prijzen die alleen door de allerrijksten kunnen worden betaald. Voor de inhoud is vaak veel minder belang. Waarom het lelijkste gebouw ontworpen werd zoals het er nu uitziet maakt niemand wat uit, een kleine groep stemmers vind het lelijk en dus is het het lelijkste gebouw van Nederland. In de Bijbel blijkt juist de inhoud van het grootste belang te zijn. Ook al kan je die inhoud niet zien, die wordt toch het best beschermd.
De verhuizing van de Tabernakel vraagt veel zorgvuldigheid. De sjouwers van de planken van de tabernakel, de dwarsbalken, de palen en voetstukken, en de palen van de omheining, met de pinnen en de touwen en wat er verder bij hoort krijgen een nauwkeurige lijst van alle onderdelen die hier bij horen. Ieder krijgt een taak maar de uitvoering van die taak kan aan de hand van de lijst nauwkeurig worden gecontroleerd. Van de Tent waarin de tekst van het verbond tussen God en zijn volk wordt bewaard mag zelfs het kleinste niet zoekraken. Dat betekent natuurlijk ook dat de onderdelen op slijtage worden gecontroleerd. Als het zo nauwkeurig moet kan het je niet overkomen dat er iets stuk gaat, dat moet je voorkomen. Zorgverleners mopperen nog wel eens over die gewoonte om alles maar op te moeten schrijven en voortdurend opnieuw te moeten vragen en te moeten controleren of wat ze doen nog wel klopt. In een ziekenhuis wordt je keer op keer gevraagd naar je geboortedatum. Sommige patiënten vinden dat ruim overdreven maar het is om te controleren of het nog goed met je gaat en of men de juiste patiënt voor zich heeft. Als die nauwkeurigheid en gerichtheid op kwaliteit gaat ontbreken en alleen op het imago wordt gelet dan gaat het snel mis. De oude verhalen uit de Bijbel waarschuwen ons daar steeds voor, ook vandaag dus weer.