Daniël 11:29-35
29Â Op de vastgestelde tijd zal hij opnieuw het Zuiden binnenvallen, maar de tweede keer verloopt anders dan de eerste. 30Â Schepen van de Kittiërs vallen hem aan, zodat hij wordt afgeschrikt en rechtsomkeert maakt. Eenmaal terug richt hij zijn woede tegen het heilig verbond en besteedt hij zijn aandacht aan hen die het heilig verbond verzaken. 31Â Hij brengt strijdkrachten op de been; die zullen het heiligdom, de vesting, ontwijden, het dagelijks offer afschaffen en een verwoesting brengend afgodsbeeld oprichten. 32Â Degenen die zich niet houden aan het verbond, verleidt hij op listige wijze tot afvalligheid, maar degenen die hun God trouw zijn zullen zich met kracht verzetten. 33Â De verlichten onder het volk brengen velen tot inzicht, maar een tijd lang worden zij te vuur en te zwaard bestreden, gevangengezet en beroofd. 34Â Tijdens hun onderdrukking krijgen ze enige hulp, al zullen velen zich onder valse voorwendselen bij hen aansluiten. 35Â Maar ook sommige van de verlichten komen ten val; mogen zij worden gelouterd, gereinigd en gezuiverd tot aan de eindtijd, want de vastgestelde tijd is nog niet aangebroken.(NBV)
Er wordt wat afgerekend in de Christelijke wereld. Telkens in de geschiedenis duiken er weer mensen op die precies hebben uitgerekend wanneer het eind van de geschiedenis bereikt zal zijn. Meestal duurt het volgens de rekenmeesters nog maar een korte tijd. Ze verschillen soms in de uitleg over wat er dan zal gaan gebeuren. Sommigen zeggen dat Christus op de wolken komt en de gelovigen opneemt en de ongelovigen nog achterlaat, anderen zeggen dat alle volken geoordeeld zullen worden. De Bijbel zegt ons dat we niet weten wanneer het eind van de geschiedenis zal zijn bereikt. De geheimzinnige taal waarin Daniël zijn profetieeën verstopt, koning van het Zuiden, koning van het Noorden, Kittiërs die zeevaarder zouden zijn, heeft een heel andere betekenis dan een toekomst in een mist te laten en alleen te verklaren door ingeweiden die wel even zouden zeggen wanneer het zo ver is, dat einde van de geschiedenis.
Het verhaal over Daniël werd gelezen tijdens een opstand tegen de vergrieksing van de Judeese samenleving. Er brak een oorlog uit tussen Judeërs die de cultuur van de nieuwe Griekse Koning wel mooi vonden, die dienst aan de God van Israël had de bezetting immers niet kunnen tegenhouden, en de aanhangers van de Tora, de leer van Mozes. Voor die laatsten was het plaatsen van een groot beeld van de Griekse oppergod Zeus en het brengen van offers aan die God wel het meest gruwelijke dat men de aanhangers van de Tora kon aandoen. Dit was zo gruwelijk dat de Tempel van de God van Israël in hun ogen verwoest was en dat er in zijn plaats een Tempel van Zeus was gecreëerd. De schrijver van het boek Daniël kiest heel duidelijk partij, hij kiest partij voor de aanhangers van de Tora. Maar kiezen voor de God van Israël betekent nog niet dat je dan beschermd bent tegen leed en onderdrukking. Geloof in de God van Israël is niet een soort van verzekering tegen kwaad en ellende. Integendeel, de mensen die het licht hebben gezien worden evengoed gevangen gezet en beroofd.
Maar hun houding wekt bewondering en er zijn mensen die zich bij hen aansluiten. Nu zijn er altijd vele motieven voor mensen om in verzet te komen tegen onderdrukkers. Ze worden zelf onderdrukt, ze denken dat de opstandelingen zullen winnen en dat ze dan een mooi baantje krijgen. Ze houden zelf ook van oorlog voeren en geweld gebruiken. Ze willen wraak nemen voor het onrecht dat hen is aangedaan, of waarvan ze vinden dat het hen in aangedaan. Ook al zijn er verkeerde motieven men sluit zich aan bij een goede beweging. Pas na de overwinning blijkt wie er oprecht het kwaad heeft bestreden ten behoeve van allen en wie er in opstand kwam uit eigen belang. Wie de geschiedenis van de strijd tegen de gruwel der apartheid in Zuid Afrika heeft gevolgd en gezien heeft hoe het na de afschaffing verder ging zal veel uit het verhaal van Daniël herkennen. Uiteindelijk werd een bloedbad voorkomen door het streven naar waarheid en verzoening van enkelen. Daar waren het de voormalige tegenstanders die op een nieuwe manier met elkaar verder moesten. Dat was een pijnlijk proces, maar het was noodzakelijk. Ook wij moeten bij steun aan bevrijders van mensen die lijden onder onrecht en onderdrukking beseffen dat er na het afschaffen van de onderdrukking, het opruimen soms van de onderdrukkers een nieuwe samenleving gevormd moet worden waar mensen tot hun recht kunnen komen. Dat gaat niet vanzelf, daar is werk voor nodig dat we elke dag opnieuw kunnen beginnen of steunen, ook vandaag weer.