Psalm 90
1 ¶ Een gebed van Mozes, de godsman. Heer, u bent ons een toevlucht geweest van geslacht op geslacht. 2 Nog voor de bergen waren geboren, voor u aarde en land had gebaard- u bent, o God, van eeuwigheid tot eeuwigheid. 3 U doet de sterveling terugkeren tot stof en zegt: ‘Keer terug, mensenkind.’ 4 Duizend jaar zijn in uw ogen als de dag van gisteren die voorbij is, niet meer dan een wake in de nacht. 5 U vaagt ons weg als slaap in de morgen, als opschietend gras 6 dat ontkiemt in de morgen en opschiet, en ‘s avonds verwelkt en verdort. 7 ¶ Wij komen om door uw toorn, door uw woede bezwijken wij. 8 U hebt onze zonden vóór u geleid, onze geheimen onthuld in het licht van uw gelaat. 9 Al onze dagen gaan heen door uw woede, wij beëindigen onze jaren in een zucht. 10 Zeventig jaar duren onze dagen, of tachtig als wij sterk zijn. Het beste daarvan is moeite en leed, het gaat snel voorbij en wij vliegen heen. 11 Wie kent de kracht van uw toorn, wie vreest oprecht uw woede? 12 ¶ Leer ons zo onze dagen te tellen dat wijsheid ons hart vervult. 13 Keer u tot ons, HEER hoe lang nog? Ontferm u over uw dienaren. 14 Vervul ons in de morgen met uw liefde, laat ons van blijdschap juichen, al onze dagen. 15 Geef ons vreugde, vergoed de dagen dat u ons kwelde, de jaren dat wij ellende doorstonden. 16 Toon uw daden aan uw dienaren, maak uw glorie bekend aan hun kinderen. 17 Laat ons uw genade zien, Heer, onze God. Bevestig het werk van onze handen, het werk van onze handen, bevestig dat.(NBV)
Het boek van de Psalmen wordt vaak toegeschreven aan de zingende en spelende koning David van wie wordt verteld dat hij als herder op de harp leerde spelen. Maar een aantal van de 150 Psalmen die in dit liedboek zijn verzameld zijn van anderen en dat staat er dan ook bij. Deze psalm 90 wordt toegeschreven aan Mozes. De man die opgroeide in Egypte, moest vluchten naar de woestijn en er uiteindelijk in slaagde het volk uit Egypte te leiden en in het hart de woestijn van God de richtlijnen kreeg waarom het uiteindelijk allemaal draaide. In deze Psalm wordt geen mooi leven beloofd. De beste jaren van ons leven zijn moeite en leed. Heel langzaam wordt de leeftijd die we kunnen bereiken wel wat hoger maar 70 en voor de sterken 80 klinkt nog steeds mooi als je jong bent. Die hoge leeftijd is overigens alleen te bereiken als je een klein beetje aan je gezondheid denkt. Een half uur per dag bewegen, niet roken, matig met alcohol, twee stuks fruit en 200 gram groente en weinig vet en zout. Het is allemaal zo moeilijk niet.
De moeite en leed waarover Mozes het heeft gaat over het volgen van die richtlijnen, het inrichten van een samenleving waarin iedereen mee kan doen. Een samenleving waar gedeeld wordt met de armen, waar recht wordt gedaan aan de minsten, waar de weduwe en de wees worden beschermd. Dat lukte uiteindelijk ook Mozes zelf niet. Van een ander houden als van jezelf is behoorlijk moeilijk als die ander zeer irritant is en het bloed onder je nagels vandaan haalt. Blijf dan maar eens vriendelijk en het echte belang van die ander in de gaten houden. Dat gezond leven om wat ouder te worden is er overigens ook om van jezelf te houden. En als je zo leeft en voor jezelf zorgt is het ook wat gemakkelijker om dat voor een ander te doen. Stiekem toch een sigaretje, of een vette hap doet alleen jezelf de das om. Daar kan je je dan weer schuldig over voelen of last van krijgen. Deze psalm beschrijft het allemaal. Het mooie is natuurlijk dat je elke dag, ja elke minuut weer overnieuw mag beginnen.
Daarom kan Mozes vragen om vreugde, het lukt je vast wel een keertje, en ieder die weet wat het is echt wat goeds voor een ander te kunnen doen kent ook de diepe vreugde die dat kan geven. Het werk van je handen wordt dan bevestigd heet dat in deftige taal. Gaaf, het werkt, het is gelukt zeggen we tegenwoordig. En al is er moeite en leed voor nodig, het is het dubbel en dwars waard. Het is zoveel waard dat het de moeite loont om iedereen op de hele wereld er in mee te krijgen. Het volk Israël was uitgekozen om een voorbeeld te zijn voor alle volken en iedereen kan in het verhaal over het volk van Israël lezen waar en wanneer het goed ging en waar en wanneer het fout ging. Uiteindelijk kwam de hele toen bekende wereld onder Romeinse bezetting. Dat was het teken dat het verhaal van de God van Israël over de hele wereld kon worden uitgedragen. Jezus van Nazareth gaf het laatste voorbeeld dat nog nodig was. Ondanks de moeite en het lijden blijft de liefde toch doorgaan. Die absolute en onzelfzuchtige liefde komt nog het meest tot uitdrukking in zijn weigering een opstand te ontketenen en zijn aanvaarding van de dood aan het kruis. Daardoor kon hij de dood overwinnen en ons tot leven brengen. Elke dag kunnen we ons daarbij aansluiten, ook vandaag weer.
Â