Psalm 73
De vervolging tegen de klokkenluider van de bouwfraude is door het openbaar ministerie gestaakt. Met grote verbazing hebben een heleboel mensen het proces gevolgd. Er was door grote bouwondernemingen op grote schaal gefraudeerd. Bouwwerken voor met name de overheid zijn voor veel te hoge prijzen gebouwd omdat de ondernemingen in strijd met de wet daar afspraken over hebben gemaakt. Het gevolg was dat veel te hoge financieringen moesten worden afgesloten en dat ook nu nog veel te hoge rente en aflossingen moeten worden opgebracht. De ondernemingen hebben de vervolging van de misdrijven afgekocht en doen nog steeds of er niks aan de hand was. De klokkenluider die het niet langer kon aanzien en de bewijzen aan de media verstrekte verviel tot armoede en werd door justitie jarenlang met vervolging wegens diefstal bedreigd. De verbazing die het opriep is hetzelfde soort verbazing als de dichter van de Psalm die we vandaag met de kerk meezingen had. Met de goeden gaat het slecht en met de kwaden gaat het goed.
Het is steeds weer hetzelfde. Als de onrechtvaardige inkomensverschillen verkleind dreigen te worden komen de rijken in het geweer en roepen dat ze door de nivellering te zwaar worden belast. Het zijn duivelse verhalen waar de armen eigenlijk geen antwoord op hebben. De onrechtvaardige inkomensverschillen dienen nu eenmaal verkleind te worden om aan de armen recht te doen. De Psalmist wordt gewoon jaloers op de mensen die zich zo gemakkelijk kunnen verweren tegen elke aantasting van hun positie. Een extra heffing voor mensen met een exorbitante beloning wordt dan ook zonder tegenspraak jaloeziebelasting genoemd en het zijn mensen die zich tooien met het predikaat Christelijk die de duivelse verdediging van de rijken aanvoeren. Je zou je bijna bij de ordelievende rijken die geen verandering dulden aansluiten. Ook de Psalmist had bijna een misstap begaan. Maar dan let de dichter op het einde, let op wat het opleverd.
Het levert de dood op. De manier van leven waar ze aan gewend zijn houdt op. Als er maar een handjevol mensen overblijft dat goederen kan kopen en er dus niemand meer nodig is om goederen te maken stopt de kringloop van geld en goederen. Dan breekt de honger uit, maar dan hebben de werklozen de tijd het eten voor zichzelf te verbouwen, in sommige delen van ons land gebeurd dat dus al. Vetgemest gaan de rijken dood aan hart en vaatziekten terwijl de armen, gedwongen tot eenvoudig voedsel en veel langer en veel gezonder vol houden in het leven. Natuurlijk, de welvaart druipt van de rijken af en dat is verleidelijk zeker voor mensen die dag in dag uit moeten worstelen voor hun bestaan. Religieuze rituelen als het wassen van de handen voor er offers worden gebracht, het wassen van handen in onschuld, helpen niet om te overleven. Alleen delen met elkaar geeft de garantie op een toekomst. En dan zie je dat al dat vertoon van welvaart nog geen vertoon van welzijn is, dat het eigenlijk lucht en leegte is en najagen van wind. Delen met elkaar, de naaste liefhebben als jezelf, de Wet van de God van Israël volgen geeft een oneindige toekomst en vrede in het huidige leven. Dat mag gewoon elke dag opnieuw, ook vandaag weer.