Romeinen 13:1-7
Zoiets moet je schrijven aan mensen die vervolgd worden omdat ze het goede doen en niets dan het goede en evengoed door de overheid worden vervolgd, gemarteld en met de dood bedreigd. De Romeinen aan wie Paulus schrijft moesten vaak in het geheim bijeen komen. De catacomben onder het huidige Rome getuigen daar nog van. Waarom dan gehoorzaam zijn aan je beulen? En bedoelt Paulus dat wel? Christenen werden onder meer vervolgd omdat ze weigerden te offeren aan de Keizer, weigerden de Ceasar als God te erkennen. Dat was toch directe ongehoorzaamheid. De opmerkingen van Paulus hebben door de eeuwen heen tot veel leed en ellende geleid. Tot in de Tweede Wereldoorlog zijn de woorden gebruikt om verzet tegen de heersende machthebbers te onderdrukken. De in de negentiende eeuw onstane beweging van Gereformeerden noemden zich in de politiek zelfs Anti Revolutionairen onder meer op grond van deze worden uit de brief aan de Romeinen. Maar wat is dan het gezag waar Paulus het over heeft? Er is geen gezag dat niet van God komt schrijft hij. Wie de profeten heeft gelezen weet dat de Bijbelse opvattingen over machthebbers is dat zij ten val komen. Wie gelezen heeft wat Jezus van Nazareth heeft gezegd over leiders en voorgangers weet dat zij als dienaren horen te doen. Het gezag waar Paulus het over heeft moeten we dus herkennen in de samenleving. Dat dient zich niet zomaar aan en dat valt zeker niet vanzelfsprekend samen met de macht. Gezag maakt onderscheid en werkt als een tweesnijdend zwaard, het maakt onderscheid tussen goed en kwaad. Paulus was bekleed met gezag om maar eens een voorbeeld te noemen. Niet vanwege zijn persoon, niet omdat hij de gemeenten had gesticht maar vanwege zijn boodschap. In allerlei brieven lezen we hoe het gezag van Paulus wordt betwist door mensen die zichzelf macht in de gemeente willen toedichten. Paulus roept voortdurend de gemeenten op zich daartegen te verzetten en noemt de bronnen van onrust bij name. Daarmee gebruikt hij zijn zogenaamde zwaardmacht. Wij zijn immers niet van deze wereld waar onschuldigen worden vastgezet en mensen jaren gevangen zitten vanwege menselijke fouten die ze zelf niet gemaakt hebben maar waarvan ze slachtoffer waren. In de dagen van Paulus was het gezag in het Koninkrijk iets geheel anders dan de macht die Keizer en machthebbers uitoefenden. Wij zijn niet van deze wereld en daarmee ook niet van de machthebbers. Christenen zijn niet de gebruikers van geweld maar hebben het wapen van de liefde. Daarmee moet het kwaad overwonnen worden. Door het goede te doen hoef je dus niets te vrezen, zelfs het kwaad van de machthebbers niet.