2 Kronieken 32:24-33
Vandaag lezen we nog even het slot van dat verhaal over Hizkia. In de afgelopen tijd hebben we eerst de verhalen over Hizkia gelezen zoals ze opgetekend staan in het boek Koningen en vervolgens hoe die verhalen opgetekend staan in het boek Kronieken. De eerste vraag die je je kunt stellen is waarom die verhalen eigenlijk twee maal in de Bijbel staan. In de versie van Kronieken heet Koning Hizkia zelfs anders, hier heet hij Jechizkia. Nu zijn de boeken Koningen en Kronieken elkaars spiegelbeeld. Allebei vertellen ze over hoe het de koninkrijken Israël en Juda zijn vergaan. Maar de een verteld het verhaal in de kontekst van de verhouding met de omliggende volken en de wereldmachten en de ander in de kontekst van de godsdienst van Israël. Bij Kronieken gaat het over de godsdienst.
Dat wordt zeker duidelijk in het verhaal dat we vandaag lezen. In het boek Koningen staat nauwkeurig hoe Hizkia genezen werd en hoeveel jaar hij bij zijn leven kreeg. Het was de profeet Jesaja die voor hem bad en zijn ziekte kwam op het hoogtepunt van de bedreiging door Assyrië. In Kronieken staat alleen dat hij hooghartig was en dat God daarom boos was. Omdat hij, met het volk van Jeruzalem, zijn hoofd boog en zijn trots liet varen werden ze beschermd zolang Hizkia leefde. Opvallend voor de schrijver van Kronieken is de rijkdom die Hizkia ten deel viel. Dat de gezanten van Babel kwamen kijken wat de buit zou zijn bij verovering zoals bij Koningen beschreven staat is voor Kronieken weer minder belangrijk.
In dit verhaal in Kronieken sterft Hizkia dan ook gewoon en wordt hij begraven aan de weg naar de graven van de nakomlingen van David. Hij was kennelijk wel een nakomeling maar toch niet helemaal, hij was aardig op weg. In Koningen staat beschreven dat Hizkia sneuvelde in een veldslag met Egypte. Voor ons wordt duidelijk dat er altijd twee zaken belangrijk zijn, hoe gaan we om met onze verhouding met de God van Israël en hoe werkt dat uit in de wereld waarin we leven. Vertrouwen we meer op bondgenootschappen als Navo en Europa als het gaat om bewapening en gebruik van geweld dan op het Woord van God dat zegt dat we niet doden mogen? En als we rijkdom hebben vergaard delen we dat met de armsten in de wereld zodat we God liefhebben boven alles door onze naaste lief te hebben als onszelf? De vragen stellen is ze soms ook beantwoorden. Maar onze naaste liefhebben als onszelf en daarmee de liefde van God in de wereld brengen mogen we gelukkig elke dag opnieuw, ook vandaag weer.