Prediker 4:13-16
Er is een deftig woord voor verafgoding, het dienen van afgoden, dat is idolaterie. Daar hoor je het Engelse woord “idols” in terug. De Nederlandse TV omroep is er in geslaagd om haar consept van idols kiezen over de hele wereld te exporteren. Overal zijn mensen kennelijk geneigd om anderen na te lopen. Sinds de dagen van Prediker is dus niets veranderd. Toen maakten ze de eerste de beste gevangenisboef maar opvolger van een oude koning en zolang die idol koning was deugde hij maar toen ook hij koning af was deugde er weer niks van. Zo gaat het bij ons ook. wie weet nog wie er een paar jaar geleden de idols competitie heeft gewonnen, of de Soundmixshow, als we nog weten wat dat was. Nu is er niks tegen om je te vereenzelvigen met de goede eigenschappen van een uitmuntend persoon. De Italiaanse psychiater Assaglioli heeft daar een hele psychiatrische therapie rond ontworpen en bij Rooms Katholieke psychiaters is die zeer in trek omdat ze hun hele apperaat van heiligen kunnen inschakelen. Maar onze nieuwe TV idols hebben nauwelijks een persoonlijkheid buiten de TV show, laat staan dat we hun goede eigenschappen wat beter leren kennen. Wij hebben meer aan boeken over Majoor Boshardt, moeder Theresa van Calcutta, Martin Luther King, President Kennedy, Nelson Mandela of Albert Schweitzer, om maar een paar van de eigentijdse heilige te noemen. In een gemiddelde stadsbibliotheek zijn hele rijen met biografiën te vinden over mensen van wie de goede eigenschappen zo tot de verbeelding kunnen spreken dat het navolgen ervan nut voor je eigen leven heeft. Maar het volgen van de eerste de beste, van de mens die in de mode is, heeft geen nut, is lucht en leegte en najagen van wind. En kijk uit want het gebeurt ook in de politiek. Sinds de humorist Boer Koekoek uit het Oosten des lands is er een grote groep kiezers die zich bij het maken van hun keuze voor een politieke partij meer laat leiden door de waan van de dag en de wedstrijd die opiniepeilers en tv presentatoren ons voorschotelen dan door de vraag wat het meest effect heeft voor de armen hier en in verre landen. Daar hebben we dan kamerfracties aan te danken voor de Lijst Fortuijn, voor de Ouderenpartij(en), de Middenstandspartij, de Partij voor de Vrijheid(zonder democratie) en wellicht ook anderen zoals de SP die mee kunnen liften op de golven van een opgeklopte populariteitsgolf. De meeste van dit soort partijen raakt na enige tijd vergeten, ze verdwijnen en niemand weet meer iets goeds van ze te vertellen, of ze schrompelen in tot zich herhalende roepers langs de kant van het echte bestuur. Effect op de armen heeft hun optreden nooit en daarom zijn ze wat Prediker noemt : “Lucht en najagen van wind”