Prediker 4:17-5:6
De zondag blijft een dag die als rustdag diep verankerd is in onze cultuur. Een dag voor ontspanning en ontmoeting. Geen wonder dat grote bedrijven er zelfs aan willen verdienen. Met koopzondagen bijvoorbeeld. Kleine winkeliers zien hier niets in. Zij hebben juist behoefte aan die rustdag. Op alle andere dagen van de week werken de andere mensen dus aan een rustdag op maandag of een van de andere dagen hebben ze niks. Dat geldt ook voor het winkelpersoneel. De rustdag is daarom een belangrijke dag en het is te begrijpen dat een regering van christenen en sociaal democraten die rustdag wil behouden om ook de samenhang in de samenleving te kunnen bevorderen en dat het grootwinkelbedrijf en aanhang daartegen te hoop loopt. Christenen gaan op die rustdag over het algemeen naar hun kerk en het stuk dat we hier uit Prediker lezen gaat over de manier waarop we God het beste tegemoet kunnen treden. Afstand houden en bescheiden zijn is het motto van Prediker. Dat lijkt in strijd met wat veel predikers verkondigen. Je persoonlijke met band met God zou immers alles op kunnen leveren wat je zou willen? Niets is minder waar, een dergelijke houding is direct in strijd met de Bijbel. Het begint met de manier waarop je naar de kerk loopt, “waak over je voeten” vertaalt de Naardense Bijbel waar de Nieuwe Bijbelvertaling het heeft over een bescheiden tred. Luisteren is dan het advies, niet allerlei offers brengen, niet allerlei beloften doen, luister eerst maar eens naar het verhaal dat over God te vertellen is. Prediker heeft het over de Tempel en daar gaat het met name over de Wet van heb je naaste lief als jezelf, daar moet je eerst naar luisteren voordat je wat doet of voor dat je wat vraagt. Als je wat belooft moet je het ook doen. Aan grote woorden is ook in onze wereld geen gebrek, maar grote daden zijn nog wat anders. Beloof ook niet iets dat een ander dan moet nakomen. We kunnen beloven vrede te brengen in Afghanistan, maar de politici die dat beloven gaan er niet zelf heen. Dat soort beloften zijn loze beloften. Iedereen maakt ze wel eens maar iedereen zou beter moeten weten en beter moeten nadenken. Drukte en dromerij leiden tot veel gebazel zegt de Prediker. Je eigen plannen, je eigen wensen, de dromen voor je eigen leven, ze zijn allemaal niet van belang. wie luistert naar de Wet van houden van je naaste weet dat je eerst om je naaste denkt en dan om jezelf, juist als je wilt dat er om jou gedacht wordt dan denk je zelf dus meer aan een ander. Houd van je naaste zoveel als van jezelf is de samenvatting van de Wet, daarmee dien je pas je God. Bij dat “houden van” horen geen lege woorden of loze beloften, daar horen daden bij en handen uit de mouwen.