Galaten 3:1-5
Dat is de natuurlijk de vraag. Leef je fatsoenlijk en houd je je aan de regels en omgangsvormen of laat je je leiden door de Geest van de Liefde en doe je daarbij wel eens iets dat eigenlijk niet hoort of zelfs niet mag maar doe je dat uit Liefde voor je naaste en omdat je uit Liefde voor die naaste eigenlijk niet anders kan? Het zijn de vragen die Paulus stelt, het zijn de vragen die binnen het Gereformeerde verzet in de Tweede Wereldoorlog leefden. Mag je verzet plegen tegen een misdadige overheid? Natuurlijk is een ordelijke samenleving te verkiezen boven een samenleving waarin ieder maar doet wat goed is in eigen ogen. In het verkeer weten we dat het beste, we rijden allemaal rechts want als de een rechts en de ander links gaat rijden komen er grote ongelukken. Die ongelukken komen er dan soms ook als mensen zich vergissen en we vertrouwen er zo sterk op dat de regels worden nageleefd dat we die mensen spookrijders zijn gaan noemen. Toch reden er mensen aan de verkeerde kant van de weg omdat er in een sneeuwstorm een file was ontstaan en mensen van warme drank en wat eten moesten worden voorzien. Ook in een ordelijke samenleving waarin we allemaal voordeel van de regels hebben moeten we ons er voortdurend van bewust zijn dat de regels er zijn om het leven beter te maken en de mensen er niet zijn om te laten zien hoe mooi die regels wel niet nageleefd kunnen worden. Bij de Galaten speelde nog iets anders mee. Als je als Heiden Jood wilde worden dan moest je een harde en ingewikkelde leerschool doormaken, voordat je al die wetten en wetjes kende ging er enige tijd voorbij. Tijd die je niet kon gebruiken om de armen bevrijding aan te zeggen. Daarna kwam de besnijdenis. In oude tijden was de voorhuid van de soldaten een oorlogsbuit, het aantal voorhuiden gaf aan hoeveel vijanden je gedood had. Je laten besnijden maakte je onoverwinnelijk. Maar in de dagen van Paulus was besnijdenis één van de vele verminkingen die de diverse godsdiensten van je konden eisen. Totale castratie was de meest vergaande en kwam ook voor. De mensen van de Weg wilden niet voor zonderlingen aangezien worden die om religieuze redenen sexuele verminkingen nastreefden. Integendeel, sexueel verkeer uit religieuze overwegingen werd scherp veroordeeld. Daarom was voor Paulus de discussie tussen Joden en Heidenen een discussie die onnodig tijd en energie koste en beide partijen onnodig leed bracht. Wees Christen is zijn devies, heb je naast lief als jezelf, voed de hongerigen, kleed de naakten, bezoek de gevangenen, bevrijd de slaven en deel met elkaar wat je hebt zodat je samen voortduren dat nieuwe Koninkrijk van Jezus van Nazareth aan het bouwen bent. Dat devies kunnen we vandaag ook tot het onze maken.