Jesaja 50:4-11
In de week tussen Kerst en de jaarwisseling slaan we vandaag in het dagelijks leesrooster van het Nederlands Bijbelgenootschap het boek van de Profeet Jesaja open. Christenen die later dat boek gingen lezen herkenden in het hoofdstuk van vandaag ineens de martelingen die Jezus van Nazareth moest ondergaan rond Goede Vrijdag. Het boek van Jesaja gaat echter over de ballingschap. Aan het boek van Jesaja hebben meerdere mensen meegeschreven maar het beeld van een knecht van God, een dienaar van de Liefde, die, dwars tegen alle ellende, vasthoudt aan de kracht van Liefde die zal overwinnen, komt meerdere malen in het boek voor. Dit is dan de derde keer dat er over gezongen wordt, want in de oorspronkelijke tekst heeft het alles van een lied, een blues zeg maar, een slavenlied dat de vrijheid bezingt, hoop geeft en uitzicht op een leven zonder ellende.
Dat dit lied achteraf doet denken aan Jezus die vele eeuwen later zou optreden is niet zo heel vreemd. Het lied gaat over recht en gerechtigheid die vervangen worden door martelingen en vernederingen maar uiteindelijk wint het recht. Ook Jezus van Nazareth zal berecht worden en vernederd en voor de Christenen kwam ook in dat proces leugen en vernedering in de plaats van het recht en de gerechtigheid zoals die in de Bijbel worden beschreven. Ook vandaag kan dat gebeuren. Ons rechtssysteem is niet feilloos. Hoeveel politiemensen, officieren van justitie en rechters ook naar een zaak kijken, het kan zijn dat in de naam van het recht onrecht geschied. Daarom kan voor elke zaak herziening gevraagd worden als er nieuwe feiten zijn, daarom is er een commissie die een zaak nog eens opnieuw kan bekijken als er twijfel is aan de goede gang van zaken. Maar daarmee wordt nog niet altijd recht gedaan aan al die mensen die lijden in de wereld.
Daarom hebben we inmiddels een internationale strafhof, ook al nemen belangrijke landen in de wereld daar nog niet aan deel. Natuurlijk kunnen we er op vertrouwen dat er uiteindelijk altijd recht wordt gedaan, maar omdat we er zo op mogen vertrouwen kunnen we er ook altijd om blijven roepen, tegen alle lawaai en goedgepraat in. Ook misdadigers uit de Tweede Wereldoorlog worden nu, na ruim 60 jaar, nog steeds berecht en veroordeeld. Dat moet hoop geven en een voorbeeld zijn. Zeker met het verhaal van de mislukte volkstelling nog in de oren, het verhaal over Jozef en Maria die niet op hun plaats in Nazareth bleven maar in beweging kwamen naar Bethlehem waar onder Jozua aan hun familie een akker gegeven was waar ze elke vijftig jaar opnieuw recht op hadden. Recht en gerechtigheid komen ook voor ons als we in beweging komen. Onrecht en geweld kunnen ons niet stil en krachteloos maken maar zijn een reden te meer om in beweging te komen, ook vandaag weer.