Jesaja 60:15-22
..en gerechtigheid als gezag. In zo’n land wil iedereen toch wel wonen? Dat het vrede is is de garantie dat het vrede blijft. In onze dagen geldt nog steeds dat wie vrede wil voorbereid moet zijn op oorlog. Daarom hebben we een leger en een ministerie van defensie. Dat ondanks alle samenwerking, in Europees verband en in de Verenigde Naties. Wij gaan er van uit dat we nog steeds getroffen kunnen worden door oorlog en sturen soldaten de wereld rond om te vechten. Vrede als garantie voor vrede durven wij niet aan. Misschien komt dat ook omdat wij gerechtigheid niet erkennen als gezag. Voor ons is het gezag afhankelijk van het belang dat wordt gediend. Als het gezag in strijd is met het eigen belang dan komen we in opstand, zelfs geweld wordt gebruikt tegen hen die we als gezagsdrager hebben aangemerkt en de ene keer beschermt de regering de zwakken en de andere keer, zoals nu, de rijken. Recht en gerechtigheid gaan eigenlijk nooit van het gezag uit. Maar het zal duidelijk zijn dat Jesaja hier een ideale samenleving schetst. Een samenleving waar het voor altijd licht zal zijn, waar geen dagen van rouw meer voorkomen, een samenleving waar geen boeven meer voorkomen want er wonen alleen nog rechtvaardigen. Ooit was het land onder het volk Israël verdeeld en hield men er rekening mee dat elke familie om de vijftig jaar weer opnieuw zou moeten kunnen beginnen, dat is niet meer nodig want het land blijft voorgoed in het bezit. De rechtvaardigen uit de dagen van de profeet zijn de eersten, de rechtvaardigen uit onze dagen volgen en we weten maar al te goed dat er nog velen zullen moeten volgen voor we kunnen zeggen dat in onze wereldsamenleving alleen rechtvaardigen wonen. Het is geen reden om het maar op te geven. Het ideaal van een samenleving waarin geen rouw meer is, waar alle tranen zijn gedroogd, waar hongerigen zijn gevoed en dorstigen voldoende drinken hebben gehad, waar geen kinderen meer sterven en vrouwen niet meer worden verkracht, waar wapens zijn omgesmeed tot ploegscharen en waar alle volken het heb Uw naaste lief als Uzelf tot grondregel hebben verklaard, die samenleving is te mooi om waar te zijn maar ook te mooi om los te laten. Misschien is de tijd nog niet gekomen dat we er als mensheid aan toe zijn, maar altijd zijn er mensen die er voor opstaan, die er voor in beweging komen, die er zelfs hun leven voor over hebben. Als we niet als dood aan de kant willen blijven zitten kunnen we ook in beweging komen voor die samenleving, elke dag opnieuw, ook vandaag weer.