Deuteronomium 31:1-8
Wees niet bang, had hier boven kunnen staan. Want dat is de sleutel tot het Bijbelgedeelte van vandaag. Mozes is 120 jaar oud. Getallen staan nooit zomaar in de Bijbel, getallen staan meestal ergens voor. En een leeftijd van 120 jaar kennen we uit het boek Genesis, het eerste boek van de vijf boeken van Mozes, nu in het laatste boek komt dat getal terug. In Genesis wordt verteld hoe God een grens stelt aan de leeftijd van de mensen. Een leven van 120 jaren is dan meer dan genoeg. Dan wordt het tijd dat het lichaam weer terugkeert naar de aarde en de adem die God had ingeblazen weer naar God terugkeert. Mozes heeft dus kennelijk niet alleen de grens van het beloofde land bereikt maar ook de grens van het leven. Alle geschiedenis is ooit begonnen en zo zal alle geschiedenis ook ooit eindigen en na uiterlijk 120 jaar eindigt de geschiedenis van elk mens. Mensen hebben zich wel eens verbaasd over deze hoge leeftijd. Dat halen mensen toch niet? Zie het als een troost is het antwoord. Over allen die ons lief zijn en die sterven voordat zij de grens van 120 jaar hebben bereikt mogen we bedroefd zijn. Dat hadden we anders gewild maar dat mocht niet zijn zoals wij dat gewild hebben. En stel dat we niet meer bedroefd zijn over het verlies van wie wij liefhebben. Je moet er niet aan denken. Voor het volk Israël komt er ook een leiderswissel. Mozes die ze namens God uit Egypte had geleid, die ze doorverteld had wat de wetten van de God van Israël waren, die de Tent van Ontmoeting had laten bouwen, die rechters en oudsten had aangesteld, die dus van die slaven en meelopers een volk had gevormd dat in staat was gebleken vijanden te verslaan en zich in de woestijn staande te houden, die Mozes gaat hen verlaten. En Jozua die hem al in oorlogen en strijd terzijde had gestaan, die het land waar ze binnen zouden trekken had verkend gaat hem nu opvolgen. Tot beide klinkt het dat ze niet bang moeten zijn. Zelfs niet nu blijkt dat als je je niet houdt aan wat God heeft bevolen dat beloofde land niet voor je is weggelegd, Mozes zelf mag er niet in vanwege een misstap. Maar vanuit Egypte is God elke dag hen vooruit gegaan en in de nacht bewaakte God de achterkant van het volk. Zo zal de God van Israël ook het volk voorgaan als het het beloofde land betreed. Een deel hebben ze al, twee volken die hen die niet door wilden laten, die niet wilden delen, zijn verslagen. Ze weten wat ze kunnen, ze kunnen dus ook de rest van het land veroveren. Zo weten wij natuurlijk ook wat we kunnen, daar hoeven we geen leiders voor achterna te lopen, de ene leider gaat, de andere komt. Als we de richtlijnen van God, heb Uw naaste lief als Uzelf, volgen dan kunnen ook wij het land binnengaan waar alle tranen gedroogd zijn en dat overvloeit van melk en honing, het land waar iedereen welkom is en iedereen mag mee doen. Daar hoeven we ook vandaag niet bang voor te zijn, daar mogen we weer aan werken.