Geen verweer komt uit mijn mond

Psalm 38

Op de dag dat in veel Protestantse kerken de doden worden herdacht die het afgelopen jaar uit de betreffende gemeenten werden begraven zingen wij mee met Psalm 38. Een psalm die aan koning David wordt toegeschreven. En over wat voor Psalm het nu precies is verschillen de geleerden van mening. De Nieuwe Bijbelvertaling, die wij hier volgen, heeft het over een indringend gebed, de Bijbelvertaling uit 1951, die voor deze Nieuwe Bijbelvertaling het meest werd gebruikt heeft het over een psalm bij het gedenkoffer, de Statenvertaling, de klassieke vertaling uit de zeventiende eeuw, heeft het over een psalm om te doen gedenken, en de Naardense Bijbel, de nieuwste poging om zo letterlijk mogelijk te vertalen heeft het over een musiceerstuk voor het-in-gedachten-brengen. Hoewel? in de Nieuwe Bijbelvertaling het element van het gedenken is weggevallen past deze psalm dus zeer op deze zondag. De gewoonte van de Protestantse kerken om op de eerste zondag van november de doden uit de gemeente van het afgelopen jaar te gedenken is pas van de laatste tientallen jaren, maar is snel ingeburgerd. Niet alleen merken de nabestaanden dat hun geliefden niet worden vergeten en zij met hun verdriet niet alleen hoeven achter te blijven, iedereen die behoort bij de gemeenschap weet en ervaart niet vergeten te zullen worden als het leven een einde krijgt. En daar is een gemeenschap natuurlijk voor, om weet van elkaar te hebben en elkaar niet te vergeten. Dat geldt ook in je stad, wijk, buurt of dorp, als je iemand mist, ga er dan naar vragen. Te vaak worden mensen dood gevonden die niet gemist leken te worden, moordenaars gaan soms vrijuit omdat niemand naar de slachtoffers vroeg. En daarom wordt niet alleen in ons land aan de doden gedacht. In Amerika vragen mensen zich af waarom hun kinderen moesten sneuvelen in Irak, en in Irak vragen mensen zich vandaag af wat de straf moet zijn voor de dictator die zoveel medeburgers liet ombrengen. Psalm 38 lijkt ons te leren dat leed en ellende ons tot herdenken brengen, wellicht zullen we ook moeten leren dat liefde voor de naaste ons tot herdenken voor en van die naaste moet brengen.

Plaats een reactie