1 Korintiërs 2:1-9
1 Broeders en zusters, toen ik bij u kwam om u het geheim van God te verkondigen, beschikte ook ik niet over uitzonderlijke welsprekendheid of wijsheid. 2 Ik had besloten u geen andere kennis te brengen dan die over Jezus Christus – de gekruisigde. 3 Bovendien kwam ik bij u in al mijn zwakheid en was ik angstig en onzeker. 4 De boodschap die ik verkondigde overtuigde niet door wijsheid, maar bewees zich door de kracht van de Geest, 5 want uw geloof moest niet op menselijke wijsheid steunen, maar op de kracht van God. 6 Toch is wat wij verkondigen wijsheid voor wie volwassen is in het geloof. Het is echter niet de wijsheid van deze wereld en haar machthebbers, die ten onder zullen gaan. 7 Waar wij over spreken is Gods verborgen en geheime wijsheid: vóór alle tijden heeft God besloten dat wij door haar zouden delen in zijn luister. 8 Geen van de machthebbers van deze wereld heeft die wijsheid gekend; zouden ze haar wel hebben gekend, dan zouden ze de Heer van alle luister niet hebben gekruisigd. 9 Maar het is zoals geschreven staat: ‘Wat het oog niet heeft gezien en het oor niet heeft gehoord, wat in geen mensenhart is opgekomen, dat heeft God bestemd voor wie Hem liefheeft.’ (NBV21)
Tot op vandaag de dag blijft het moeilijk om de boodschap van de God van Israël over te brengen. We denken zo gauw dat een God, toch een volmaakte, bij de zogenaamde volmaakten van deze wereld te vinden zal zijn. Zo’n verhaal over een kruis klinkt dan wel zielig, maar die volmaakte God liet zijn Zoon dan toch maar mooi uit de dood opstaan. Klinkt het verhaal toch weer volmaakt. Dat opstaan uit de dood mag met onze geliefden ook wel gebeuren, liefst morgen. Maar die boodschap gaat daar helemaal niet over. Paulus was in Korinthe maar gebleven bij het verhaal over Jezus van Nazareth aan het Kruis, om het duidelijk te maken.
Je hoeft dus helemaal geen knappe kop met een goed taalgevoel te zijn om het verhaal van Jezus aan anderen duidelijk te maken. Paulus had dan wel gestudeerd bij een hele knappe Joodse geleerde maar hij schrijft ergens dat die kennis voor hem ook een last is. Overschakelen van de Romeinse benadering van het recht naar die van de Hebreeuwse Bijbel is ook een probleem dat ook vandaag nog veel mensen niet lukt. De “wet” van God is liefde. De bedoeling van die “wet” is die liefde tot uiting te brengen.
De Romeinse bedoeling van de Wet is gelijkschakelen. Iedereen moet zich aan dezelfde regels houden. Die regels staan vast en kennen eigenlijk geen uitzondering. Als de regels zeggen dat je je niet vuil mag maken dan kun je een gewond slachtoffer langs de weg niet aanraken en diens leven redden. Dan tellen zelfs je daden niet meer echt mee. Als mensen je gaan zien als Koning van hun land dan ben je een gevaar door de Romeinse Keizer en mag je ter dood worden gebracht. De verkondiging van het verhaal van Jezus hoort dan ook gegaan via de Weg van de liefde. Pas in het houden van je naaste als van jezelf wordt duidelijk waar het eigenlijk om draait en blijft het niet langer geheim. Daarmee kunnen we allemaal aan de slag, ook vandaag weer.