1 Koningen 20:35-43
35 Iemand uit de profetengemeenschap vroeg op bevel van de HEER aan een andere profeet: ‘Sla me alsjeblieft.’ Toen de ander weigerde hem te slaan, 36 zei hij: ‘Je doet niet wat de HEER zegt. Daarom zal een leeuw je doden zodra je van mij vandaan gaat.’ Nauwelijks was hij vertrokken of een leeuw kruiste zijn pad en doodde hem. 37 Daarna vroeg de profeet aan een ander: ‘Sla me alsjeblieft.’ Deze man sloeg hem tot bloedens toe. 38 De profeet ging langs de weg staan waar de koning voorbij zou komen, nadat hij zich onherkenbaar had gemaakt door zijn doek voor zijn gezicht te doen. 39 Toen de koning voorbijkwam, riep de profeet hem toe: ‘Toen ik op het slagveld was, heer, kwam er iemand op me af met een man bij zich, en hij droeg mij op die te bewaken. “Als je hem laat ontsnappen,” zei hij, “moet jij in zijn plaats je leven geven, of anders moet je een talent zilver betalen.” 40 Maar mijn aandacht werd van alle kanten opgeëist, en opeens was hij verdwenen.’ De koning van Israël zei: ‘Je hebt je eigen vonnis geveld.’ 41 Snel trok de man de doek voor zijn gezicht weg, en toen zag de koning dat het een van de profeten was. 42 ‘Dit zegt de HEER,’ zei hij tegen de koning. ‘Je hebt de man op wie mijn ban rustte laten gaan, daarom moet jij in zijn plaats je leven geven en moet jouw volk het lot ondergaan dat het zijne was toebedeeld.’ 43 Woedend en terneergeslagen keerde de koning naar zijn paleis in Samaria terug. (NBV21)
Het is soms niet makkelijk iemand duidelijk te maken waar het nu eigenlijk om draait in het leven. Zo gemakkelijk denken we dat het gaat om rust en het verwerven van een aardig inkomen. Uiteindelijk was dat ook de houding van Koning Achab. Dat Koning Benhadad van Aram een aantal keren de God van Israël op één lijn gesteld had met zijn eigen goden maakte voor Koning Achab niks uit. Hij stelde immers de goden van Benhadad ook op één lijn met zijn eigen God, de God van Israël. Koningen vechten dan met God aan hun zijde, elke met een eigen god. Die weduwe uit Sarafat had daar al mee te maken gehad want ondanks alle voorspoed voor Achab had zij honger moeten lijden en was ze bijna haar zoon kwijtgeraakt. Alleen haar bereidheid ook het laatste te delen dat ze had was haar redding geweest. Koning Achab moest dat delen nog leren. Hij dacht met de vriendschap met zijn vijand Benhadad al een heel eind opgeschoten te zijn. Maar zo was het niet.
Hij liep op tegen een profetengemeenschap. Profeet zijn is kennelijk iets wat je kunt leren en van een profetengemeenschap kun je lid worden. Eerste voorwaarde is dat je niet bang moet zijn. Het “vreest niet “dat op veel plaatsen in de Bijbel klinkt geldt in de eerste plaats voor profeten. Zij zeggen waar het op aan komt en hoe het zal aflopen als je zo door gaat wat de gevolgen voor henzelf ook zullen zijn. Dat is nog steeds de taak van de verkondiging. De profeet die de taak had Koning Achab op zijn fouten te wijzen koos de weg van de koning zichzelf laten veroordelen. Hij liep eerst tegen een profeet op die te bang was om profeet te zijn. Slaan durfde hij al niet laat staan een leeuw weerstaan, dat werd dus zijn dood. Vreest niet dus! Bedenkt dat als je de laffe angsthazen hoort die de Nederlandse politiek denken te beheersen. De tweede profeet durfde het wel en zo kon de profeet voor Achab zijn plan uitvoeren.
Koning Benhadad had voor God gebracht moeten worden en niet voor Achab. De Koning snapte het heel goed. Eigenbelang mag geen rol spelen als het gaat om vrede en gerechtigheid. Wat fout is is fout en wat goed is blijft goed. Wij moeten daar ook steeds weer opnieuw van leren. Als we een handelsboycot willen met een bepaald misdadig regiem, straffen we dan dat regiem of straffen we een onderdrukte bevolking. Dat was in Irak een belangrijke vraag, dat is in Noord Korea de vraag en dat speelt ook een rol in de discussie over Birma en Iran. Soms zijn er westerse multinationals die winst maken door te profiteren van onderdrukkende regiems. Die multinationals verdienen een boycot. Soms is er handel mogelijk die rechtstreeks de bevolking dient, hun positie versterkt en hun stem laat horen in de wereld. Die handel dient bevordert te worden. Ingewikkeld wordt het als je allebei moet doen, maar de liefde voor de minsten kan ons leiden, vrede gaat nu eenmaal nooit zonder gerechtigheid.