Ester 4:1-8
1 Toen Mordechai vernam wat er was gebeurd, scheurde hij zijn kleren, hulde zich in een rouwkleed en wierp stof over zijn hoofd. Zo ging hij de stad door, terwijl hij luid en bitter klaagde. 2 Voor de Koningspoort bleef hij staan, want het was niet toegestaan deze in rouwkleding binnen te gaan. 3 In alle provincies heerste onder de Joden diepe rouw zodra het bevel en de wet van de koning er bekend werden: ze vastten, huilden en weeklaagden, en velen hulden zich in een rouwkleed en legden zich neer in het stof. 4 Esters dienaressen en de eunuchen die haar dienden, brachten Ester op de hoogte. De koningin was hevig geschokt en liet Mordechai kleren brengen, opdat hij die zou dragen in plaats van zijn rouwkleed. Maar hij wilde ze niet aannemen. 5 Toen ontbood Ester Hatach, een van de eunuchen die de koning haar als persoonlijke dienaar had gegeven. Ze droeg hem op uit te zoeken wat de reden was van Mordechais gedrag. 6 Dus ging Hatach naar Mordechai, die op het stadsplein voor de Koningspoort stond. 7 Mordechai vertelde hem alles wat hem was overkomen. Ook wist hij hem precies mee te delen hoeveel zilver Haman beloofd had te zullen afdragen aan de koninklijke schatkist als hij de Joden mocht uitroeien. 8 Bovendien gaf hij hem een afschrift van de wet die in Susa was uitgevaardigd, waarin stond dat ze moesten worden omgebracht. Dat moest Hatach aan Ester laten zien om haar op de hoogte te brengen. ‘En, ‘zei hij, ‘verzoek haar met klem naar de koning te gaan. Ze moet hem om genade smeken en bij hem voor haar volk pleiten.’ (NBV)
Hoe maak je nu duidelijk dat je het ergens niet mee eens bent of dat je je bedreigd voelt. Het verhaal over Ester geeft een duidelijk voorbeeld, hul je zelf in rouwkleren. Nadat Haman zijn zin had gekregen en het volk dat zich niet aan de wetten van Ahasveros wenste te houden op papier had laten uitroeien hulde dat volk zich in rouw. Zelfs Mordechai bracht het op dat te doen bij de ingang van de plek waar het conflict was begonnen, de Poort van de Koning. Daar had hij geweigerd te buigen voor Haman, daar stond hij nu met gescheurde kleren en stof op zijn hoofd terwijl hij luid en bitter klaagde. Het moet een vreemd gezicht zijn geweest. Als ze het zo op je gemund hebben dan zorg je toch dat je niet opvalt, dat het net lijkt of je er niet bijhoort. Maar nee, iedereen lijkt mee te doen met deze manier van protesteren.
Opkomen voor de vreemdelingen onder ons wekt niet altijd sympathie. De angst voor vreemdelingen is groot. Zoals Haman spreekt over een volk dat zich niet naar de wetten van de Koning wil voegen, zo spreekt Wilders over een godsdienst die niet bij de onze zou passen. Een kwart van je pas geslachte schaap of koe weggeven aan de armen, zoals in de Islam de gewoonte is, past niet in de traditie zoals Wilders en de zijnen onze traditie kennen. Nemen we het risico meer van ons christendom te herkennen in de weggeef traditie van de Islam dan in het zaaien van angst door Wilders? Ester kiest uiteindelijk voor haar volk als dat volk tenminste mee wil doen. Samen de overvloed opgeven en je voorbereiden op de strijd om te overleven.
Mordechai vertrouwt er op dat Ester zal kiezen voor haar volk en niet voor haar bevoorrechte positie. De wet van Haman betekent immers dat ook zij weigert om de wetten van Ahasveros te volgen? En die weigering had Koningin Wasti haar positie gekost. Mordechai vraag via de persoonlijke dienaar van Ester haar om haar bevoorrechte positie in de waagschaal te zetten. Hij blijkt overigens goed op de hoogte. Hij heeft niet alleen weet van een wet die algemeen is afgekondigd maar hij weet ook voor hoeveel zilver Haman het genoegen van de wet heeft gekocht. Eerder had hij al gehoord over een complot tegen Ahasveros. Die Mordechai heeft iets van een klokkenluider zoals wij die tegenwoordig kennen. Ook die hebben steun nodig van de onwetenden. Zij zetten hun positie op het spel om maatschappelijk kwaad aan de orde te stellen. Een veilige plek als het Huis voor Klokkenluiders kan helpen maar nog meer kan helpen dat wij als onwetenden de klokkenluiders beschermen. Ester is daarvoor ons dagelijks voorbeeld.