Rechters 1:22-36
22 Ook de nakomelingen van Jozef rukten op, naar Betel, en de HEER stond hen bij. 23 Ze stuurden verkenners naar Betel, dat vroeger Luz heette. 24 Toen de verkenners een man uit de stad zagen komen, zeiden ze tegen hem: ‘Als u ons wijst hoe we in de stad kunnen komen, zullen wij u goed behandelen.’ 25 De man wees hun hoe ze de stad konden binnenkomen. Ze doodden alle inwoners, maar lieten de man met heel zijn familie in leven. 26 Hij trok naar het land van de Hethieten. Daar bouwde hij een stad die hij Luz noemde, en die zo heet tot op de dag van vandaag. 27 De stam Manasse heeft zich niet meester gemaakt van Bet-San en Taänach en de omliggende dorpen. Ze verdreven ook de inwoners van Dor, Jibleam en Megiddo en de omliggende dorpen niet; in dit gebied handhaafden de Kanaänieten zich. 28 Toen de Israëlieten sterker werden, legden ze de Kanaänieten herendienst op, maar ze verdreven hen niet. 29 De stam Efraïm heeft de inwoners van Gezer niet verdreven; de Kanaänieten daar bleven in hun midden wonen. 30 De stam Zebulon heeft de inwoners van Kitron en Nahalol niet verdreven; de Kanaänieten bleven in hun midden wonen en werden gedwongen tot herendienst. 31 De stam Aser heeft de inwoners van Akko en Sidon niet verdreven en Achlab, Achzib, Chelba, Afek en Rechob niet veroverd; 32 de Aserieten vestigden zich te midden van de Kanaänieten die er woonden en verdreven hen niet. 33 De stam Naftali heeft de inwoners van Bet-Semes en Bet-Anat niet verdreven; ze vestigden zich te midden van de Kanaänieten die er woonden en dwongen hen tot herendienst. 34 De stam Dan werd door de Amorieten teruggedrongen tot in het bergland en kreeg geen kans naar de laagvlakte af te dalen. 35 De Amorieten handhaafden zich in Har-Cheres, Ajjalon en Saälbim, maar toen de nakomelingen van Jozef sterker werden, dwongen zij hen tot herendienst. 36 Het gebied van de Amorieten reikte tot aan de Schorpioenenpas, tot aan Sela en verder. (NBV)
De deling van het land Palestina zal nog wel even in het nieuws blijven. En dan is het goed eens terug te lezen hoe het ook al weer ging, dat delen van het land. Nu is de Bijbel geen geschiedenisboek, net zomin als het een natuurkundeboek, of een biologieboek, of een aardrijkskundeboek is. De verhalen die in de Bijbel staan gaan over de toepassing van de richtlijnen voor de menselijke samenleving die het volk Israël in de woestijn had ontvangen. Het hart van de richtlijnen is: “Je moet God liefhebben boven alles en het tweede daaraan gelijk is je naaste liefhebben als jezelf”. Is dat dan terug te vinden bij de manier waarop dat volk uit de woestijn bezit nam van het beloofde land? Lees zelf maar. In de eerste plaats is er dus geen sprake van een koning of generaal, zelfs nog niet van een Rechter of Richter.
Er zijn bestaande volken en de stammen van Israel die hun plek willen innemen. Soms verzetten mensen zich, die willen de rijkdom niet delen, en die worden bevochten. Zo is er een man uit de plaats die men “huis van brood” noemt, Beth-El in de Statenvertaling, Betel in de nieuwe vertaling. Die man hielp de nakomelingen van Jozef, zijn dorpsgenoten deden dat niet, die dorpsgenoten werden dus verslagen en de man en zijn familie werd gespaard. Hij vluchtte wel naar het buitenland staat er dan. Maar van veel stammen en volken staat er dat ze gingen samenwonen. Soms moesten mensen nog wel tot hulp worden gedwongen maar veel vechten hoefde eigenlijk niet.
Samenwonen van verschillende volken kan dus wel. Het zal niet gemakkelijk gaan, er ontstaan voortdurend spanningen, maar als je werkelijk samen wil delen dan moet het gaan zegt dit verhaal ons. Dat geldt dus ook in onze eigen grote steden, al is het natuurlijk niet zo slim dat we de eigenaren van kleine oude, en dus goedkope woningen, hun gang laten gaan zodat ze de armen, en meestal allochtonen, naar believen kunnen uitbuiten. Daar komt meestal niet zo’n fijne samenleving van. In Rotterdam zijn ze daar eindelijk achter. Maar ook daar vergeten ze dat aan een nieuwe samenleving richting en inhoud zal moeten worden gegeven. Maar ja dan zullen we nog een stuk verder moeten doorlezen. Voorlopig moeten ze niet alleen in Rotterdam de ergste schurken onder huiseigenaren, makelaars en notarissen maar aanpakken.