Hebreeën 5:11”“6:8
11 Hierover valt nog veel te zeggen, maar het is moeilijk aan u uit te leggen, omdat u traag van begrip bent geworden. 12 Werkelijk, u had toch inmiddels allemaal leraar moeten zijn! In plaats daarvan hebt u er zelf een nodig om u opnieuw de grondslagen van het woord van God bij te brengen; het is met u zo ver gekomen dat u weer aangewezen bent op melk in plaats van op vast voedsel. 13 Wie melk drinkt is nog een klein kind en heeft geen weet van de draagwijdte van de verkondigde gerechtigheid. 14 Vast voedsel is voor volwassenen; hun zintuigen zijn door ervaring geoefend en zij zijn in staat onderscheid te maken tussen goed en kwaad. 1 ¶ We moeten de eerste beginselen van de leer over Christus hier toch maar laten rusten en ons richten op wat voor volwassenen bedoeld is. We willen niet nog eens het fundament leggen en spreken over het zich afkeren van daden die tot de dood leiden, over het geloof in God, 2 de leer over het dopen en de handoplegging, en over de opstanding van de doden en het laatste oordeel. 3 We maken deze keuze in het vertrouwen dat God het ons toestaat. 4 Want wie ooit door het licht beschenen is, geproefd heeft van de hemelse gave en deel gekregen heeft aan de heilige Geest, 5 wie het weldadig woord van God en de kracht van de komende wereld ervaren heeft 6 en vervolgens afvallig is geworden, kan onmogelijk een tweede maal worden bekeerd, omdat zo iemand voor zichzelf de Zoon van God opnieuw kruisigt en aan bespotting blootstelt. 7 Land dat de overvloedige regen opneemt, en nuttige gewassen oplevert aan wie het bewerken, ontvangt Gods zegen, 8 maar land dat dorens en distels voortbrengt, is waardeloos en rijp voor vervloeking; het zal uiteindelijk in vlammen opgaan. (NBV)
In de zeventiende eeuw dichtte de Protestantse dichter Revius “’t en zijn de Joden niet Heer Jezus die U kruisten” Het gedicht vertelt hoe wij het zijn die iedere keer dat we de minsten, de lijdenden, niet te hulp komen opnieuw Jezus van Nazareth aan het kruis spijkeren. Later is dit gedicht vaak geciteerd als de Roomse fabel van de godsmoordenaars moest worden bestreden. De Fabel dat het de Joden waren die hun God aan het kruis hadden geslagen en daarom gestraft behoorden te worden is de bron van het antisemitisme in Europa. Maar Revius baseert zijn gedicht op het gedeelte uit de brief aan de Hebreeën dat we vandaag lezen. Dat mensen die afvallig geweest waren niet zomaar opnieuw bij de gemeenschap van Christenen konden gaan horen komt voort uit een ruzie over slachtoffers van de Romeinse Christenvervolgingen. Onder bedreiging met de dood gaven sommigen toe en offerden aan de Keizer. Soms werden Christenen ook voor een tijdje Gnostici en wilden dan weer terug op basis van hun doop en belijdenis die hen oorspronkelijk Christen hadden gemaakt.
Als de vervolging over was wilden ze terug keren in de Christelijke gemeente. Maar de briefschrijver maakt de gemeenten duidelijk dat dit niet zomaar gaat. Dat hadden ze ook wel kunnen weten, maar ja tot op vandaag willen veel Christenen graag de gemakkelijke verhalen horen vertellen en is het te ingewikkeld om zich ook in de betekenis van die verhalen te verdiepen. Kinderen doen immers alleen wat hen wordt opgedragen terwijl volwassenen zelf verantwoordelijk zijn voor wat ze doen. Dat betekent dat volwassen Christenen zelf om zich heen moeten kijken en zien wie de lijdenden zijn en hoe zij geholpen kunnen worden. Dat betekent dat Christenen zich ook bewust moeten zijn hoe zij het soms ongewild zelf zijn die het lijden van anderen in stand houden en bevorderen. Zo houden wij zelf onrechtvaardige handelsverhoudingen met de armste landen in de wereld in stand en concurreren wij de armste boeren weg van de wereldmarkt door subsidies die met handel en industrie worden verdiend.
Zo bestrijden wij de Roomse Paus niet als hij het gebruik van condooms in Afrika verbiedt en daardoor de verspreiding van Aids bevordert omdat velen ook hem voor een Christen houden aangezien hij de naam van Jezus van Nazareth zo af en toe gebruikt ter rechtvaardiging van zijn eigen dwaasheden. De jonge kerk had voor die afvallige Christenen die terug wilden keren uiteindelijk een speciale procedure ontwikkeld. Ze moesten zelf vertellen wat er zo fout was aan hun handelen en door vasten en boete doen in de kerk laten zien dat ze inzagen wat ze fout gedaan hadden en dat ze op een nieuwe goede manier door wilden gaan. Niet eten, je eenvoudig kleden, op de grond slapen, zijn ook tekenen dat je afstand wil doen van rijkdom en streven naar rijkdom en wil delen met de minsten. Als je dat kunt opbrengen mag je ook opnieuw beginnen, zoals de Bijbel ons zo vaak oproept weer opnieuw te beginnen. Zo worden we zelf vruchtbaar land, grond voor het nieuwe Koninkrijk, laten we daarom vandaag ook opnieuw beginnen.