Matteüs 13:10-17
We hebben het nog steeds over de gelijkenis van de zaaier. Maar waarom sprak Jezus van Nazareth zo vaak in gelijkenissen. Waarom niet gewoon gezegd dat je goed moet luisteren en gaan doen wat gezegd wordt, werken aan de bevrijding van de armen, de komst van het Koninkrijk van God? Zo eenvoudig ligt het niet. Dat zorgen voor de minsten in de samenleving is niet vanzelfsprekend. Die zaaier kan er niets aan doen als het zaad op de weg valt en opgegeten wordt door de vogels, of als het op rotsige grond valt of verstikt wordt door de distels, maar wij kunnen dat wel. Willen wij vruchtbare grond worden voor de boodschap van Jezus van Nazareth dan moeten we ons afwenden van wat ons meestal als goed voorgehouden wordt. Winst maken, succes behalen, persoonlijke groei nastreven. In Bijbelse termen heet dat bekering, een totale ommekeer in je leven. Dat is niet gemakkelijk. De distels van je omgeving kunnen dat eenvoudig verstikken. Want wie wil er nu geen succes behalen, winst maken en als persoon groeien? Geld verdienen, carière maken, een stabiel en gezond mens zijn, is toch goed of niet? We houden zo gemakkelijk de ogen gesloten voor de minsten in de samenleving. Juist het nastreven van al die door onze maatschappelijke omgeving opgelegde na te streven doelen houdt ons af van het voeden van de hongerigen, het kleden van de naakten, het troosten van de bedroefden, het bevrijden van de armen. Onze god “agenda” en onze godin “telefoon” helpen ons onze ogen gesloten te houden en maken onze oren doof voor de roep van de mensen om ons heen die onze Liefde zo hard nodig hebben. Hun kun je iemand troosten die bedroefd is als je voortdurend je mobiele telefoon aan je oor hebt, als je altijd maar alleen in je auto onderweg bent. De winst die Jezus van Nazareth biedt is meer mensen die gelukkig zijn, het succes dat zijn weg biedt is de bevrijding van onderdrukten, de persoonlijke groei die hij biedt is dat je een beter mens wordt als je blinden laat zien, doven laat horen en lammen weer laat lopen. Dat was overigens niet iets waar hij ooit mee begonnen was. Die weg van God was er al vanouds. Abraham trok op die weg uit Ur der Chaldeeën en ontdekte dat gastvrijheid voor vreemdelingen oneindig vruchtbaarder was dan religieuze riten die geen rekening houden met de waardigheid van mensen. Profeten als Jesaja hadden er van gesproken, maar ook ontdekt dat macht vaak belangrijker is dan leven en dat koningen in hun zucht naar macht het leven van een heel volk op het spel kunnen zetten. Daarom probeerde Jezus van Nazareth aan te sluiten bij het leven van alledag. Ga je zijn weg, ben jij vruchtbare grond? Of blijf je doen wat de wereld van je vraagt, laat je zijn Woord verstikken door de distels?