Hebreeën 5:11-6:8
In de zeventiende eeuw dichtte de Protestantse dichter Revius “‘t en zijn de Joden niet Heer Jezus die U kruisten” Het gedicht vertelt hoe wij het zijn die iedere keer, wanneer we de minsten, de lijdenden, niet te hulp komen, opnieuw Jezus van Nazareth aan het kruis spijkeren. Later is dit gedicht vaak geciteerd als de Roomse fabel van de godsmoordenaars moest worden bestreden. De Fabel dat het de Joden waren die hun God aan het kruis hadden geslagen en daarom gestraft behoorden te worden is de bron van het antisemitisme in Europa. Maar Revius baseert zijn gedicht op het gedeelte uit de brief aan de Hebreeën dat we vandaag lezen. Dat mensen die afvallig geweest waren niet zomaar opnieuw bij de gemeenschap van Christenen konden gaan horen komt voort uit een ruzie tussen de Christelijke gemeenschappen en de Gnostici.
Soms werden Christenen voor een tijdje Gnostici en wilden dan weer terug op basis van hun doop en belijdenis die hen oorspronkelijk Christen hadden gemaakt. Maar de briefschrijver maakt de gemeenten duidelijk dat dit niet zomaar gaat. Dat hadden ze ook wel kunnen weten, maar ja tot op vandaag willen veel Christenen graag de gemakkelijke verhalen horen vertellen en is het te ingewikkeld om zich ook in de betekenis van die verhalen te verdiepen. Kinderen doen immers alleen wat hen wordt opgedragen terwijl volwassenen zelf verantwoordelijk zijn voor wat ze doen. Dat betekent dat volwassen Christenen zelf om zich heen moeten kijken en zien wie de lijdenden zijn en hoe zij geholpen kunnen worden. Dat betekent dat Christenen zich ook bewust moeten zijn hoe zij het soms ongewild zelf zijn die het lijden van anderen in stand houden en bevorderen. Zo houden wij zelf onrechtvaardige handelsverhoudingen met de armste landen in de wereld in stand en concureren wij de armste boeren weg van de wereldmarkt door subsidies die met handel en industrie worden verdiend.
Zo bestreden wij de Roomse Paus niet toen die het gebruik van condooms in Afrika verbood en daardoor de verspreiding van Aids bevorderde omdat velen ook hem voor een Christen hielden aangezien hij de naam van Jezus van Nazareth zo af en toe gebruikte ter rechtvaardiging van zijn eigen misdaden. De jonge kerk had voor die afvallige Christenen die terug wilden keren uiteindelijk een speciale procedure ontwikkeld. Ze moesten zelf vertellen wat er zo fout was aan hun handelen en door vasten en boete doen in de kerk laten zien dat ze inzagen wat ze fout gedaan hadden en dat ze op een nieuwe goede manier door wilden gaan. Niet eten, je eenvoudig kleden, op de grond slapen, zijn ook tekenen dat je afstand wil doen van rijkdom en streven naar rijkdom en wil delen met de minsten. Als je dat kunt opbrengen mag je ook opnieuw beginnen, zoals de Bijbel ons zo vaak oproept weer opnieuw te beginnen. Zo worden we zelf vruchtbaar land, grond voor het nieuwe Koninkrijk, laten we daarom vandaag ook opnieuw beginnen.