Rechters 5:23-31
Â
Het overwinningslied van Deborah en Barak is onverwacht hard voor de mensen die het volk Israel niet te hulp kwamen toen ze bedreigd werden door Sisera en zijn leger. Het is of je de armen van New Orléans hoort uitvaren tegen de regering van president Bush na de orkaan Katherina enige jaren geleden. Te laat en te weinig is de hulp die geboden werd. En waarom was die hulp eigenlijk nodig? Voordat de storm het vaste land van de Verenigde Staten bereikte was besloten dat New Orléans verplicht geëvacueerd moest worden. En dat is ook gebeurd. Iedereen vertrok, lange rijen auto’s trokken naar het Noorden. Tweehonderdduizend mensen bereikten Houston in Texas en vonden daar onderdak. Waar kwamen al die mensen dan toch vandaan die vijf, zes dagen na de storm nog staan te zwaaien op de daken? Die met duizenden bijeen schuilden in het stadion en in het congrescentrum?
Het waren de armen, de zwakken, de zieken en de ouderen. Zij waren compleet vergeten. Mensen die geen auto hadden, die geen geld hadden voor een vliegtuigticket, die te oud waren om dat zelf nog te regelen, of die daarvoor te ziek waren. Bij een evacuatie verwacht je dat leger of politie huis na huis nagaan wie er vertrokken is en wie er achtergebleven is. Als er mensen achterbleven zijn moeten ze soms overtuigd worden van de noodzaak om te vertrekken, maar veel vaker moeten ze daarbij geholpen worden. Op kleine schaal komt dit ook in Nederland met enige regelmaat voor. Sporthallen of buurtcentra worden dan ingericht voor de opvang, soms blijven die leegstaan, omdat iedereen in een buurt zelf voor onderdak zorgt, maar dat ze er zijn is omdat niemand vergeten behoort te worden. Iedereen hier hoort bij onze samenleving.
In Amerika kennelijk niet. Daar is Samen Leven hetzelfde als “ieder voor zich”, in het boek Rechters staat dan de zin “en ieder deed wat goed was in zijn ogen”.Zelfs als de ramp zichtbaar is wordt eerst een particulier ziekenhuis ontruimd en pas de volgende dag het charitatief ziekenhuis. De mensen met geld en macht gaan voor. De President van Amerika kon dan wel vroom hebben gedaan over het gebod van Jezus van Nazareth, maar de predikers, priesters en evangelisten moeten toch wat vaker uitleggen dat alles wat hij doet gemeten moeten worden naar het effect dat het op de armen heeft. Anders kan het vervloekt toch ook klinken tegen de inwoners van het Witte Huis. Wij kennen de uitdrukking van “ieder voor zich” ook en voegen daar vaak aan toe “God voor ons allen”, maar telkens weer moeten we leren uit het verhaal van Israel, en hier uit het boek Rechters, dat God onze handen en voeten nodig heeft om voor Gods kinderen te zorgen. Als onze handen en voeten het laten afweten loopt het slecht af met Gods kinderen. Vervloekt zijn allen die het laten afweten, ook nu nog.