Job 39:13-30
Ook vandaag zijn de gevolgen van de hernummering van teksten in de Nieuwe Bijbelvertaling te merken. Het gedeelte dat we vandaag lezen is in andere vertalingen genummerd als hoofdstuk 39:16-33. Dit laatste deel van hoofdstuk 39 gaat over de onzekerheden in de oorlog. In de tijd dat het boek Job werd geschreven was de snelheid van paarden en de beweeglijkheid van de ruiterij bepalend voor overwinning of nederlaag. Een charge te paard is immers bijna niet te stuiten. Ook al worden de ruiters van de paarden afgeschoten de paarden zelf blijven voortdraven tot de vijandelijke linies bereikt zijn. Niets houdt ze tegen. En aan het eind van de slag zijn het de gieren die de slachtoffers komen eten. Overwinnaars noch overwonnenen kunnen op een open slagveld daar iets aan veranderen. Het onmenselijke van de oorlog wordt hier zeer poëtisch onder woorden gebracht. Maar duidelijk wordt dat God de partijen in een oorlog te boven gaat. Geen van beide oorlogvoerende partijen kan zeggen dat ze God aan hun kant hebben. God staat aan de kant van de gevallenen zegt het laatste vers van dit hoofdstuk. Daar waar de jongen van de gieren het bloed slurpen is hij. Een gruwelijk beeld, maar het maakt ons steeds weer bewust waar het in een oorlog om moet gaan, om de slachtoffers namelijk. De president van Afghanistan vraagt niet voor niets steeds opnieuw aandacht voor de burgerslachtoffers die de publieke opninie in de richting van de verliezende partij duwen. Als er een famillielid omgekomen is als bijkomende schade in een oorlog, die dat famillielid niet gezocht of gevoerd heeft, dan is de bereidheid om wraak te nemen op oorlogvoerenden die vlak bij je zijn groter, iedereen kan dat meevoelen. De discussie in Nederland gaat over langer er blijven en over de mogelijkheden van wederopbouw. De discussie gaat niet over uiterste maatregelen om slachtoffers van die oorlog te voorkomen. Krijgsgevangenen maken is kennelijk niet het doel, slachtoffers maken wel. Natuurlijk slachtoffers bij de vijand, maar daar worden ook burgers het slachtoffer van. En ook die vijanden zijn onze broeders en zusters. Ook die vijanden horen we lief te hebben. We hadden toch geleerd dat alleen de Liefde die vijanden kon veranderen in vrienden? Dit poëtische gedicht uit het boek Job roept ons dus vandaag op de discussie op te starten over de manier waarop in onze naam oorlog wordt gevoerd, God staat naast de slachtoffers van die oorlog.