Job 36:15-33
God is groot is de boodschap van Elihu die we vandaag in het boek Job lezen. En dat roept de vraag op waar nu die Elihu fout zit. Want de vrienden van Job vertellen verhalen die niet goed zijn. Hun verhalen worden tegenover de verdediging van Job gezet en de bedoeling van dit boek is dat we daardoor scherper krijgen wat wel geloofd moet worden en wat niet. En God is groot, groter dan de liefde is er immers niet te vinden op aarde. En daar hebben we ook de fout van Elihu te pakken. Liefde immers ontbreekt in zijn schildering van God. Het gaat alleen over het oordeel dat als een noodlot over ons neer zou dalen. En noodlot is onze God niet, onze God is Liefde, onze God trekt met je mee. Toen naar de naam van onze God werd gevraagd klonk midden in de woestijn de belofte dat God er als God zou zijn. Dat was de naam van onze God en dat was zijn programma. We hebben de afgelopen tijd in het Evangelie van Lucas gelezen dat Jezus van Nazareth zijn volgelingen de opdracht gaf de boodschap van die God te brengen aan iedereen die het maar horen wilde. En die boodschap was de armen bevrijding verkondigen, de lammen laten lopen, de blinden laten zien, de doven laten horen en de gevangenen bevrijden. Dat staat in schril contrast met een God die een oordeel velt en de straf laat komen als het onweer. Dat onweer komt redelijk onverwacht, ook al hebben de weermensen van de TV onweersbuien voorspeld, waar en wanneer ze echt komen weten we niet en dus komen ze onverwacht. Heel vroeger geloofden de mensen dat het onweer inderdaad door goden werd veroorzaakt. Het donderen kwam uit een tent, of een strijdwagen, van de dondergod. Elihu herinnert vandaag aan dit beeld. Maar juist de verkondiging van het verhaal van Israel over die bijzondere God die ze in de woestijn hadden leren kennen en van wie ze de Wet van houden van je naaste als van jezelf hadden gekregen maakte dat ze dat geloof in die dondergod overboord hadden gezet. Toch kom je het geloof in de dondergod ook in de kerken nog wel tegen. Het veroordelen van alle uitingen van sexualiteit, het weigeren ook met jongeren er over te praten, zijn ontkenningen van de macht van de God van de Liefde, alsof die mensen niet heeft geschapen als man en vrouw. Sexualiteit hoort niet in duistere tempels of slaapkamers, het hoort bij het leven. De dondergod is niet meer, de God van Liefde leeft als nooit tevoren. Die God bevrijdt mensen en gaat met hen mee, ook deze week weer.