Lucas 16:19-31
Vandaag het beroemde verhaal van de rijke man en de arme Lazarus. Dat is een gelijkenis, een verhaal waarmee Jezus van Nazareth iets duidelijk wilde maken over wat hem bewoog hier op aarde. Het was geen les over hoe het na de dood toegaat. Gelijkenissen moet je niet als journalistieke verslagen van historische gebeurtenissen opvatten want dan doe je Jezus van Nazareth geen recht. Dit is een verhaal van twee broers, twee zonen van Abraham, twee gelovigen en daarmee ook twee broers van ons. De ene broer heeft een naam in het verhaal, Lazarus, maar verder komen we niet veel mee over hem te weten dan dat hij arm was, met zweren overdekt en dood ging, waarna hij in de schoot van Abraham werd opgenomen. Van de andere broer weten we meer, alleen zijn naam kennen we niet. We kennen wel zijn kledingvoorkeur, purperen gewaden en fijn linnen. Dat purper zou zelfs op koninklijke gewoonten kunnen wijzen. Elke dag vierde hij uitbundig feest, zoals de koning uit het boek Esther. Deze naamloze hoofdpersoon was kennelijk zeer gierig of zeer gulzig want er bleef geen kruimel van zijn feestmalen over voor de arme Lazarus die voor de deur lag. Die bedelaar ging dan ook dood. Nu niet direct denken dat die een beloning kreeg of compensatie want daar gaat dit verhaal niet over. De vraag in dit verhaal is hoe mensen zich tot hun religie verhouden. Nu voor de arme Lazarus is dat snel duidelijk, die kan niet veel verkeerd doen dus die is zeer dicht bij Abraham, bij wat God bedoeld heeft met de mensen, alles delen wat je hebt. Maar de rijke man is daar ver vandaan. Er is geen sprake van dat hij zelfs maar verkoeling van zijn religie kan ontvangen. Er is een diepe kloof tussen hem en zijn religie. Dat kan zelfs zijn vijf broers niet waarchuwen, die hebben immer Mozes en de profeten. Die Mozes en de profeten hebben wij ook. Die roepen op om je naaste lief te hebben als jezelf, om de hongerigen te voeden en de naakten te kleden. Als je dan 1 miljard op ontwikkelingssamenwerking gaat bezuinigen dan sta je daar heel ver van af, dan is er een diepe kloof tussen jou en je religie. Die Mozes en de profeten roepen op tot vrede, tot verdraagzaamheid, tot respect. In Israël moesten de vreemdelingen,de gastarbeiders net behandeld worden als de Israëlieten. Als je dan respecteert dat collega’s oproepen tot verdeeldheid tussen groepen mensen op grond van hun afkomst en religie dan sta je erg ver af van de religie van Jezus van Nazareth. Dan zul je ook wel niet geloven dat die Jezus van Nazareth die liefde voor alle mensen door de dood heen heeft gedragen, dan helpt geen breken van het brood of delen van de beker je om daaraan herinnert te worden. Maar wij kunnen lezen, ook de verhalen van Mozes en de profeten en de verhalen van Jezus van Nazareth en wij kunnen daarmee onze afstand tot de religie bepalen. Wij weten ons geroepen om vrede te stichten en de hongerenden eten te geven. Aan die roep mogen we ook vandaag weer gehoor geven, elke dag weer overigens.