Dan kunnen we lachen

Rechters 16:23-31
 
Ze dachten hun overwinning binnengehaald te hebben met het gevangen nemen van Simson. Het haar, waaraan hij zijn kracht volgens zijn zeggen zou ontlenen, was afgeknipt en zijn ogen waren verblind. Maar haar groeit weer aan, en bij Simson zelfs weer vlug en het “liever langharig dan kortzichtig” kreeg een heel aparte betekenis. Twintig jaar had Simson de Filistijnen in bedwang gehouden maar uiteindelijk gingen ze allemaal ten onder aan die strijd. Simson net zo goed als de Filistijnse koningen en de priesters van de god Dagon. Een vruchtbaarheidsgod, half vis half man, ook die god hielp niet. Een strijd van 20 jaar is nooit vruchtbaar en als je tempels gaat bouwen voor de vruchtbaarheid stort de zaak uiteindelijk in. Een gruwelijk slot van een verhaal dat met de mop over de poorten van de stad begon, het lachen verging ze daardoor. Toen de opstellers van het dagelijks leesrooster van het Nederlands Bijbelgenootschap dat rooster maakten zetten ze boven elk stukje een titel, een soort aanwijzing. Boven dit stukje stond “levend begraven”. Dat roept direct het beeld van een aardbeving in een arm ver land op. Toen we uit het boek Job lazen, hebben we geleerd dat dit soort natuurrampen nu eenmaal gebeuren, lees maar eens in het boek “Dagen met de Bijbel I” een nieuw dagboek bij de Bijbel. Of God daar nu wel of niet mee te maken heeft gaat ons niet direct aan. Wat ons wel aangaat is wat we er mee doen. Gelukkig is er een beetje geleerd van de Tsunami in Thailand, Sri Lanka en Atjeh en van de orkaan Katrina in New Orléans. De eerste hulp was bij een grote aardbeving in Pakistan al binnen een paar dagen uit Nederland in Pakistan aangekomen. Giro 800800 was direct opengesteld en meer hulp was onderweg. Zelfs India, toch lang in strijd met Pakistan, hielp de slachtoffers. De eerste dagen werden dus nog mensen van onder het puin gered. Daarna moesten de overlevenden een kans krijgen weer een draagbaar leven op te bouwen. Voor de eerste redding had de Nederlandse regering 1 miljoen beschikbaar gesteld. Wij kunnen bij zulke rampen een giro-tje schrijven en net als Simson onze krachten verzamelen om het onheil voor het getroffen volk af te wenden. Je hoopt wel dat het niet blijft bij een gift maar dat we ook werk en handel eerlijk gaan delen met India en Pakistan. Arme landen worden extra getroffen door natuurrampen door de armoede. Dat gold voor de inwoners van Thailand, Sri Lanka en Indonesië die slachtoffers van de Tsunami werden, dat gold ook voor de arme inwoners van New Orléans die slachtoffer van Katrina werden, dat geldt elk jaar ook voor de inwoners van Bangla Desh die slachtoffers van overstromingen zijn, dat geldt voor inwoners van Afrika die slachtoffers van droogte zijn. Voor al die armen in de wereld geldt dat wij bereid moeten zijn om eerlijk te delen zodat zij bevrijd zijn van de gevolgen van natuurrampen. Daarom is ook de klimaatconferentie zo belangrijk voor de armen. Wij weten hoe we onze dijken moeten verhogen maar juist in arme landen ontbreekt het aan kennis en mogelijkheden om een land aan te passen aan een veranderend klimaat. Daarom moeten we delen, daarom moeten we onze levenswijze weten aan te passen, daarom hebben gisteren de kerkklokken over de hele wereld geluid. Als wij in het rijke westen klimaatbewust weten te gaan leven dan leven onze broeders en zusters in arme landen daarvan mee. Dan breekt pas echt een vrolijke tijd aan.

Plaats een reactie