Rechters 16:1-3
Â
Je kunt deze drie verzen uit het boek Rechters bijna lezen als een mop. Twintig jaar hield Simson de vrede in Israel in stand. Dat moet een bezoeking zijn geweest voor de Filistijnen die daarvoor de baas waren. En dan komt diezelfde Simson weer eens naar de stad, naar Gaza, de stad van de Filistijnen. Hij gaat naar de hoeren. In de Bijbel gaat zelfs een man Gods naar de hoeren, daar denken we tegenwoordig toch een tikkeltje anders over. Maar dat anders denken is kennelijk later begonnen. Gebruik maken van een ander mens als was het een voorwerp is niet de manier waarop we met elkaar willen omgaan. Tegenwoordig denken we zelfs dat de Bijbel het afkeurt als we op die manier met elkaar omgaan. In onze dagen worden hoeren vaak gedwongen tot hoererij en dat is nog veel erger, daar kunnen we niet hard genoeg tegen optreden. Simson blijft ook niet lang. De Filistijnen dachten dat ze hem al hadden, poorten dicht, soldaten op wacht, iedereen alert. Maar Simson was net iets te vroeg. Die poorten hielden hem niet tegen, hij tilde ze op en nam ze mee. En niet zomaar even, maar naar een bergtop tegenover Hebron. Daar stonden de Filistijnen toch even beteuterd te kijken en ze wisten direct weer wie de baas in het land was. En wie de baas is het land is is niet onbelangrijk nietwaar. Poorten zijn overigens in de Bijbel de plaatsen van het recht. Simson laat zien hoe onrechtvaardig de Filistijnen eigenlijk zijn als ze steeds het land willen plunderen dat door anderen is bewerkt. Bij ons is dat plunderen keurig via wetten geregeld. Neem bijvoorbeeld de hypotheekrente. Die maakt het mogelijk dat de rijksten in onze samenleving de grootste steun krijgen bij het betalen van hun woonbehoefte. Alsof rijken grotere huizen nodig hebben dan armen. Die hypotheekrente moet over enige tijd van Europa afgeschaft worden. Het is eigenlijk staatssteun aan de banken. Door de belastingsubsidie, hoe rijker je bent hoe meer subsidie je krijgt, kunnen de banken meer uitlenen, hogere rente vragen en dus meer verdienen. Dat komt de banken in de tijd van de kredietcrisis goed uit. Het CDA was er dan ook als de kippen bij om te verklaren dat tijdens de kredietcrisis de aftrek van hypotheekrente in stand moet blijven. Want ook mensen met een lager inkomen kunnen soms een huis kopen doordat banken vaker hypotheken kunnen verstrekken en daar kan door de banken dan weer meer aan verdiend worden, of die arme mensen het ook op de langere duur kunnen blijven betalen doet voor de meeste banken niet ter zake. We zouden in onze samenleving eens aan eerlijk delen gaan doen. Helemaal onverwacht komt dus het verzet tegen de afschaffing van de hypotheekrente dan ook niet. Dat rechtvaardigheid iets heel anders zou zijn dan het delen van kennis, macht en inkomen is een ingesleten gedachte. Alleen een Rechter als Simson kan laten zien dat het anders is. Dat Recht en rechtvaardigheid juist te maken heeft met het vermogen te delen en niet te profiteren op kosten van de armen. De kredietcrisis loopt langzaam ten einde. Veel mensen die afhankelijk zijn van een salaris zullen werkloos worden en hun inkomen zien verminderd. Ook de overheid moet bezuinigen en samen zullen we er voor moeten zorgen dat de rekening bij de rijken komt te liggen en niet bij de armen. Anders worden ook bij ons de deuren van het recht weggedragen.
